![Hayfield produkuje zapadający w pamięć „Les Misérables” w wydaniu szkolnym | Sztuka i rozrywka Hayfield produkuje zapadający w pamięć „Les Misérables” w wydaniu szkolnym | Sztuka i rozrywka](https://i3.wp.com/bloximages.newyork1.vip.townnews.com/fairfaxtimes.com/content/tncms/assets/v3/editorial/f/a7/fa7c8f58-0c8a-11ef-a422-9705c12a13f1/663a50430276e.image.jpg?crop=1763%2C926%2C0%2C125&resize=1200%2C630&order=crop%2Cresize&w=640&resize=640,0&ssl=1)
Czerwona jak krew wściekłych ludzi, podniesiona flaga zmian. Opowieść o rewolucji i tym, za co jest się gotowym umrzeć”,Les Miserables” – wydanie szkolne w Hayfield Secondary School nakręcił klasyczny pokaz sprawiedliwości, jakiej odmawia się bohaterom.
“Nędzny” został zaadaptowany w 1980 roku przez Claude-Michela Schönberg, Alain Boublil i Jean-Marc Natel na podstawie powieści Victora Hugo z 1862 roku. “Nędzny” to rewolucyjny francuski dramat opowiadający o życiu i czasach niejakiego Jeana Valjeana. Po 19 latach spędzonych w więzieniu za kradzież bochenka chleba Valjean zostaje zwolniony i robi wszystko, co w jego mocy, aby odkupić winy we Francji, która teraz kipi rewolucyjnymi ideami.
Javert, grany przez niezłomną Sunyę Supanklang, był pozornie stojącym w stagnacji przeciwieństwem zmieniającej się moralności Valjeansa. Skupiony wyłącznie na pościgu i prawie, Supanklang przywrócił bohaterowi trawionemu gniewem chwalebne życie. Supanklang połączył fanatyzm Javerta z intrygującą głębią charakteru, rozpadając się, ukazując głęboko zakorzeniony żal w piosenkach takich jak „Javert’s Suicide”.
Ten pościg sprowadził ich obu na ścieżkę grupy studenckich rewolucjonistów walczących o wolną Francję. Ich przywódca Enjolras (Carter Elliff) miał imponujący wokal, który ugruntował jego pozycję, podczas gdy rozdarty Marius (Aaron Guerrero) dał rozdzierający serce obraz konieczności wyboru między obowiązkiem a miłością.
Już imponujący zestaw szczegółowej francuskiej wioski i wybiegu zbudowanego przez studentów wokół orkiestry został wyrzucony z wody w akcie drugim przez gigantyczną barykadę zaprojektowaną przez Madison Beisner i Sama Rutledge’a. Wypełniająca prawie całą scenę konstrukcja nie tylko sprawiała wrażenie realistycznie skonstruowanej, ale mogła się na scenie obracać, pokazując każdy najdrobniejszy szczegół. Godna uwagi była także praca Megan Rigsbee i Marleya Petersona nad oświetleniem serialu, wykorzystująca kolorowe światła, aby odzwierciedlić emocje reprezentowane przez określone sceny.
Kończąc się zapadającym w pamięć obrazem wszystkich, którzy stracili życie podczas próby buntu, utalentowana obsada, ekipa i orkiestra Hayfield Secondary School opowiedziały piękną historię o pasji, rewolucji i walce o to, co kochasz.