Niezmordowani kosmici mogą żyć na odległych egzoplanetach, na których nie ma światła dziennego ani pór roku.
Droga Mleczna może pochwalić się liczbą od 100 miliardów do 400 miliardów gwiazd. 70% z nich to małe, chłodne czerwone karły zwane karłami typu M.
Mogą one stanowić klucz do poznania pozaziemskich form życia, podobnych do tych żyjących w głębinach mórz i na lądzie na Ziemi.
Badanie z 2013 r. szacowany że 41% gwiazd typu M ma planetę krążącą w strefie nadającej się do zamieszkania, lub zakres orbit, na których panują odpowiednie warunki dla obecności wody w stanie ciekłym.
Oznacza to, że ponad 28 miliardów planet krążących wokół karłów typu M może skrywać jeden z kluczy do życia – i to nie uwzględniając innych typów gwiazd.
Te planety krążą po ciasnych orbitach, co oznacza, że oddziałują magnetycznie i pływowo ze swoimi gwiazdami macierzystymi.
Gwiazda typu M silniej przyciąga bliższą stronę planety niż jej dalszą część, a powstałe tarcie z czasem spowalnia planetę, aż do momentu, gdy jej obrót i orbita się zsynchronizują.
Większość planet krążących wokół karłów M jest prawdopodobnie zablokowana pływowo. Dzieje się tak, gdy jedna półkula zawsze jest zwrócona w stronę słońca, a druga odwrócona, pogrążona w ciemności.
Na przykład Księżyc jest synchronicznie związany z Ziemiadlatego widzimy tylko jasną stronę Księżyca.
W przeciwieństwie do naszej planety, te skaliste ciała niebieskie nie mają dni, nocy, ani pór roku.
Większość żywych istot ma rytmy dobowe, naturalne procesy, które powtarzają się co 24 godziny. Mogą pochodzić z ciała lub reagować na zmiany w środowisku.
U człowieka niemal każda tkanka i każdy organ ma swój własny rytm, dostosowany do cyklu dnia i nocy.
Rytm dobowy jest najczęściej kojarzony z regulacją senności i czujności.
Jednak cykl 24-godzinny wpływa również na temperaturę ciała, apetyt, uwalnianie hormonów i inne parametry.
Bez zmian światła, stworzenia na planetach zablokowanych pływowo nie będą miały typowych rytmów dobowych. W związku z tym sen może nie być potrzebny.
Chociaż nie możemy tego wiedzieć na pewno, możemy opierać teorie na organizmach żyjących w niemal całkowitej ciemności Ziemia.
3
Na przykład organizmy głębinowe mogą pochwalić się rytmami biologicznymi zsynchronizowanymi z takimi bodźcami jak temperatura i pływy, a nie ze światłem.
Naukowcy dostosowali klimat Modele symulować takie środowisko, m.in. na planecie Proxima Centauri b.
Proxima Centauri b to egzoplaneta krążąca wokół najbliższej Słońcu znanej gwiazdy.
Jej położenie w ekosferze gwiazdy czyni ją idealnym miejscem do istnienia życia.
3
Symulacje wykazały interesującą zależność między dzienną i nocną stroną planet krążących wokół karłów typu M.
Po stronie dziennej zawsze jest jasno, natomiast po stronie nocnej panuje wieczna ciemność.
Kontrast ten wydaje się wywoływać podmuchy wiatru i fale atmosferyczne podobne do tych, które powodują Ziemiastrumień strumieniowy do zginania.
Jeśli na planecie znajduje się woda, dzienna strona prawdopodobnie będzie charakteryzować się grubą warstwą chmur i piorunami.
Interakcje między wiatrem a falami atmosferycznymi mogą powodować regularne cykle temperatury, opadów i wilgotności.
Organizmy obce mogą mieć biorytmy, które podążają za tymi wzorcami, a nie za typowym 24-godzinnym rytmem światła i ciemności.
Czym jest Proxima Centauri b?
Proxima Centauri b to egzoplaneta krążąca wokół gwiazdy Proxima Centauri, najbliższej Słońcu znanej gwiazdy.
Obiekt ten znajduje się w odległości około 4,24 lat świetlnych w gwiazdozbiorze Centaura i został odkryty w 2016 roku przez Europejskie Obserwatorium Południowe.
Jako najbliższa Ziemi egzoplaneta poza naszym Układem Słonecznym, oferuje wyjątkową możliwość badań i potencjalnej przyszłej eksploracji.
Proxima Centauri b orbituje w strefie nadającej się do zamieszkania swojej gwiazdy, czyli w regionie, w którym warunki mogą być odpowiednie do istnienia ciekłej wody na powierzchni planety. To podnosi prawdopodobieństwo, że może ona podtrzymywać życie.
Szacuje się, że minimalna masa egzoplanety wynosi około 1,17 masy Ziemi, co może wskazywać, że jest to planeta skalista, a nie gazowy olbrzym.
Proxima Centauri b okrąża swoją gwiazdę co 11,2 dnia ziemskiego w odległości około 0,05 U (jednostek astronomicznych), co jest odległością znacznie mniejszą od swojej gwiazdy niż Merkury od Słońca.
Jednakże, ponieważ Proxima Centauri jest czerwonym karłem, emituje mniej światła i ciepła niż Słońce, co sprawia, że ta bliska orbita potencjalnie nadaje się do utrzymania umiarkowanych warunków.
Pomimo tych intrygujących cech, istnieje kilka wyzwań, jeśli chodzi o możliwość zamieszkania Proximy Centauri b.
Planeta najprawdopodobniej znajduje się w ruchu synchronicznym, co oznacza, że jedna jej strona zawsze jest zwrócona w stronę gwiazdy, a druga pozostaje w ciemności.
Co więcej, Proxima Centauri jest gwiazdą rozbłyskową, skłonną do emitowania silnych rozbłysków, które mogą pozbawić planetę atmosfery lub narazić jej powierzchnię na szkodliwe promieniowanie.
