Realny dochód osobisty wzrósł o 2,4 procent w 2019 r. po wzroście o 3,1 procent w 2018 r., zgodnie z szacunkami opublikowanymi dzisiaj przez Biuro Analiz Ekonomicznych (BEA). Realny dochód osobisty to bieżący dochód osobisty stanu w dolarach skorygowany o regionalny parytet cenowy stanu i krajowy indeks cen wydatków konsumpcyjnych. Procentowa zmiana realnego dochodu osobistego wahała się od 4,1 procent w stanie Maine do 0,7 procent na Hawajach, w Wyoming i Rhode Island (tabela 1). Na obszarach metropolitalnych procentowa zmiana wahała się od 7,6 procent w Hanford-Corcoran w Kalifornii do –3,2 procent w Panama City na Florydzie i Wheeling w Wirginii Zachodniej-OH (tabela 4).
Realny dochód osobisty w 2019 r.
- Najszybszy wzrost realnych dochodów osobistych odnotowano w stanach Maine (4,1 proc.), Waszyngton (4,0 proc.) i Utah (3,8 proc.).
- Żaden stan nie odnotował spadku realnego dochodu osobistego. Stanami o najwolniejszym wzroście realnego dochodu osobistego były Rhode Island (0,7 procent), Wyoming (0,7 procent) i Hawaje (0,7 procent).
- Największy wzrost realnego dochodu osobistego odnotowano w dużych obszarach metropolitalnych, czyli tych, w których mieszka ponad dwa miliony osób. Były to Austin-Round Rock-Georgetown, Teksas (5,3 procent), Denver-Aurora-Lakewood, Kolorado (4,0 procent) i Riverside-San Bernardino-Ontario, Kalifornia (3,7 procent).
- Największymi obszarami metropolitalnymi o najwolniejszym wzroście realnych dochodów osobistych były Miami-Fort Lauderdale-Pompano Beach (Floryda) (1,4 procent), Chicago-Naperville-Elgin (Illinois-Indiana-Wisconsin) (1,4 procent) oraz Detroit-Warren-Dearborn (Michigan) (1,4 procent).
Regionalne parytety cenowe w 2019 r.
Regionalne parytety cenowe (RPP) mierzą różnice w poziomach cen w stanach i obszarach metropolitalnych w danym roku i są wyrażane jako procent ogólnego krajowego poziomu cen. Wszystkie pozycje RPP obejmują wszystkie dobra konsumpcyjne i usługi, w tym czynsze za mieszkania. Obszary o wysokich/niskich RPP zazwyczaj odpowiadają obszarom o wysokich/niskich poziomach cen czynszów.
- Najwyższy wskaźnik RPP odnotowano na Hawajach (119,3), w Kalifornii (116,4) i Nowym Jorku (116,3) (tabela 3).
- Stanami o najniższym wskaźniku RPP były Missisipi (84,4), Arkansas (84,7) i Alabama (85,8).
- Wśród stanów najwyższą wartość RPP czynszów za mieszkania odnotowano w Kalifornii (153,6), a najniższą w Missisipi (60,0).
- Największymi wskaźnikami RPP charakteryzowały się duże obszary metropolitalne: San Francisco-Oakland-Berkeley, Kalifornia (134,5), Nowy Jork-Newark-Jersey City, Nowy Jork-NJ-PA (125,7) i Los Angeles-Long Beach-Anaheim, Kalifornia (118,8) (tabela 6).
- Największymi obszarami metropolitalnymi o najniższych wskaźnikach RPP były Cleveland-Elyria w stanie Ohio (89,9), St. Louis w stanie Missouri-Illinois (90,1) i Cincinnati w stanie Ohio-KY-IN (90,6).
- Wśród dużych obszarów metropolitalnych najwyższy wskaźnik RPP czynszów za mieszkania odnotowano w San Francisco-Oakland-Berkeley (Kalifornia) (200,3), a najniższy w Cleveland-Elyria (Ohio) (76,3).
- Spośród wszystkich obszarów metropolitalnych najwyższy wskaźnik RPP czynszów za mieszkania odnotowano w San Jose-Sunnyvale-Santa Clara w Kalifornii (224,0), a najniższy w Beckley w Wirginii Zachodniej (44,0).
Szacunki realnych dochodów osobistych i regionalnych parytetów cenowych dla części metropolitalnych i niemetropolitalnych stanów można znaleźć na stronie https://apps.bea.gov/itable/index.cfmDodatkowe tabele są dostępne na życzenie.
Przyspieszenie uwalniania realnych dochodów osobistych według stanu i obszaru metropolitalnego
Dzisiejsza publikacja danych o realnych dochodach osobistych za rok 2019 według stanów i obszarów metropolitalnych oznacza przyspieszenie publikacji tych statystyk o 5 miesięcy w porównaniu z harmonogramem publikacji z ubiegłego roku.
Roczna aktualizacja realnych dochodów osobistych
Szacunki rzeczywistych dochodów osobistych w stanach i obszarach metropolitalnych w 2019 r. opublikowane dzisiaj uwzględniają wyniki corocznej aktualizacji BEA rzeczywistych dochodów osobistych w stanach i obszarach metropolitalnych, również opublikowanej dzisiaj. Roczne szacunki na lata 2017 i 2018 zostały zrewidowane. Aktualizacja uwzględnia zrewidowane dane źródłowe, które są bardziej kompletne i szczegółowe niż wcześniej dostępne.
Publikacja rzeczywistych wydatków konsumpcyjnych według stanów
14 grudnia 2021 r. BEA po raz pierwszy opublikuje oficjalne statystyki rzeczywistych wydatków konsumpcyjnych. Dane te zostaną połączone ze statystykami rzeczywistych dochodów osobistych według stanu i obszaru metropolitalnego w jednym wydaniu za 2020 r.
Następne wydanie: 14 grudnia 2021 r., godz. 8:30 czasu wschodniego
Rzeczywiste wydatki konsumpcyjne według stanu i
Rzeczywisty dochód osobisty według stanu i obszaru metropolitalnego, 2020 r.
* * *
Notatki techniczne dotyczące regionalnych parytetów cenowych i domyślnych regionalnych deflatorów cen
Indeksy cen powszechnie mierzą zmiany cen w czasie. Indeks cen osobistych wydatków konsumpcyjnych (PCE) BEA i indeks cen konsumpcyjnych (CPI) Biura Statystyki Pracy (BLS) to dwa przykłady. Przestrzenne indeksy cen mierzą różnice poziomów cen w regionach w jednym okresie czasu. Przykładem tego typu indeksu są parytety siły nabywczej (PPP), które mierzą różnice w poziomach cen w krajach w danym okresie i mogą być używane do przeliczania szacunków produktu krajowego brutto na mieszkańca na porównywalne poziomy we wspólnej walucie. RPP opracowane przez BEA porównują regiony w Stanach Zjednoczonych, ale bez konieczności przeliczania walut. Niejawny regionalny deflator cen (IRPD) można uzyskać, łącząc RPP i indeks cen PCE USA.
Regionalne parytety cenoweRPP oblicza się przy użyciu cenników dla szeregu pozycji z CPI, które są agregowane w szersze kategorie wydatków (takie jak żywność, transport lub edukacja).1 Dane dotyczące czynszów są uzyskiwane oddzielnie z Census Bureau American Community Survey (ACS). Wagi wydatków dla każdej kategorii są konstruowane przy użyciu wag wydatków CPI, osobistych wydatków konsumpcyjnych BEA i wydatków na czynsze ACS.2
Szersze kategorie i dane dotyczące czynszów łączone są z wagami wydatków za pomocą metody agregacji wielostronnej, która wyraża poziom cen w regionie w stosunku do Stanów Zjednoczonych.3
Na przykład, jeśli RPP dla obszaru A wynosi 120, a RPP dla obszaru B wynosi 90, to średnio ceny są o 20 procent wyższe i 10 procent niższe niż średnia w USA odpowiednio dla A i B. Jeśli dochód osobisty dla obszaru A wynosi 12 000 USD, a dochód osobisty dla obszaru B wynosi 9000 USD, to dochody skorygowane o RPP wynoszą odpowiednio 10 000 USD (lub 12 000 USD/1,20) i 10 000 USD (lub 9000 USD/0,90) dla A i B. Innymi słowy, siła nabywcza obu dochodów jest równoważna po skorygowaniu o ich odpowiednie RPP.
Niejawny regionalny deflator cen. IRPD to regionalny wskaźnik cen wywodzący się z iloczynu dwóch wskaźników: regionalnego parytetu cenowego i amerykańskiego wskaźnika cen PCE.
Niejawny regionalny deflator cen będzie równy bieżącemu dochodowi osobistemu w dolarach podzielonemu przez realny dochód osobisty w dolarach łańcuchowych. Tempo wzrostu lub zmiana rok do roku w IRPD jest miarą regionalnej inflacji.4
Szczegółowe informacje na temat metodologii stosowanej do szacowania RPP można znaleźć na stronie regionalnej poświęconej metodologii witryny BEA: https://www.bea.gov/regional/methods.cfm.
1 Statystyki BEA Regional Price Parity opierają się częściowo na danych Consumer Price Index z ograniczonym dostępem z Bureau of Labor Statistics (BLS). Statystyki BEA przedstawione w niniejszym dokumencie są produktami BEA, a nie BLS.
2 Aby oszacować RPP, ceny CPI są korygowane pod kątem jakości i łączone w ciągu 5 lat. Czynsze ACS są również korygowane pod kątem jakości i są albo roczne dla stanów, albo łączone w ciągu 3 lat dla obszarów metropolitalnych. Wagi wydatków są specyficzne dla każdego roku.
3 Wielostronnym systemem, który jest używany, jest metoda addytywna Geary'ego. Dowolny region lub kombinacja regionów może być używana jako region bazowy lub referencyjny bez utraty spójności.
4 Tempo wzrostu niejawnych regionalnych deflatorów cen niekoniecznie będzie równe deflatorom cen regionu lub obszaru metropolitalnego publikowanym przez BLS. Dzieje się tak, ponieważ deflatory CPI są obliczane bezpośrednio, podczas gdy IRPD są pośrednimi szacunkami, a także z powodu różnic w danych źródłowych i metodologii.
