Dolana
WABASSO — Po pierwszym roku trenowania drużyny koszykówki dziewcząt Wabasso w sezonie 1997/98 historyczna kariera Neila Dolana w roli głównego trenera drużyny Rabbits dobiegła końca.
Po minionym sezonie Dolan podjął decyzję o rezygnacji ze stanowiska głównego trenera koszykówki dziewcząt. The Rabbits zakończyli kampanię 2023–2024 rekordem 7–20.
W ciągu ostatnich pięciu sezonów program koszykówki dziewcząt w Wabasso przeżywał trudne chwile i notował porażki, ale Dolan w dalszym ciągu lubił spędzać czas na nauczaniu i trenowaniu zawodników na boisku i poza nim, pomimo wszystkich wzlotów i upadków.
Po 23 sezonach spędzonych na stanowisku głównego trenera drużyny Wabasso Dolan kończy swoją karierę jako główny trener koszykówki dziewcząt z najdłuższym stażem w szkole. Kończy z ogólnym rekordem 392-206.
Dolan powiedział, że decyzja o ustąpieniu nie była łatwa, ale splot czynników skłonił go do podjęcia tej decyzji.
„Mój wieloletni asystent Stan Rohlik zrezygnował na początku roku, a byliśmy razem przez około 20 lat i to z pewnością dało mi do myślenia” – powiedział Dolan. „Ale w tym roku mój syn (Moses) i córka (Grace) pomogli mi w trenowaniu i było to wspaniałe doświadczenie. Myślę, że pod koniec sezonu wiele rzeczy się połączyło i zacząłem myśleć, że może po 23 latach nadszedł czas, aby to zakończyć. Nie było to łatwe, na pewno nie jest łatwe, nadal nie wiem, czy podjęłam właściwą decyzję, ale oto jestem.
Dolan w swojej karierze trenował kilka różnych zespołów, które zdobyły siedem mistrzostw konferencji, w tym pięć tytułów konferencji solo.
The Rabbits mieli udział w koronie konferencji w drugim sezonie Dolana w latach 1998-99 i ponownie zdobyli tytuł solo w latach 2003-04, w tym samym roku Rabbits zdobyli mistrzostwo stanu klasy A po zwycięstwie 59-48 nad Underwood w Target Center . Wabasso ponownie wygrał konferencję w trzech kolejnych sezonach od 2012–2014, zdobył część tytułu konferencji w sezonie 2017–18 i ponownie zdobył go solo w sezonie 2018–19.
Dolan zrezygnował wcześniej na cztery sezony po tym, jak Rabbits zdobyli tytuł stanowy w 2004 roku, powracając do programu na sezon 2008–09, aż do ponownego ustąpienia w 2024 roku.
Dolan miał trzy główne powody, dla których ustąpił ze stanowiska po zdobyciu tytułu mistrza stanu: jego żona urodziła trojaczki.
Dolan, który obecnie ma łącznie ośmioro dzieci, powiedział, że odsunięcie się od coachingu w tamtym czasie było ważne, ale cieszył się, że mógł wrócić do pracy jako trener.
Mimo licznych zwycięstw na swoim koncie, Dolan nie głosił swoim graczom zwycięstwa. Trzeba przyznać, że nienawidził przegrywać, ale zawsze chciał, aby jego gracze stawiali na pierwszym miejscu trzy inne rzeczy.
„To wiara, rodzina, szkoła, a potem sport” – powiedział Dolan. „Zawsze się tym kierowaliśmy, zawsze się tym kierowałem i zawsze według tego żyłem. Po części dlatego też jestem trenerem. W coachingu nie chodzi wyłącznie o zwycięstwa i porażki, nigdy tak nie było. Dlatego ostatnie cztery, pięć sezonów nie było dla mnie stratą, bo nie chodzi o zwycięstwa i porażki, ale o to, żeby uczyć dzieci wiary, ważna jest dla nich rodzina, ważna jest dla nich szkoła, a potem sport jest najważniejszy. ważny.”
Pod wieloma względami uczenie swoich zawodników, jak być lepszymi ludźmi, było ważniejsze od nauczania ich, jak być lepszymi koszykarzami.
„Jeśli nie masz odpowiednich umiejętności, aby zostać świetnym koszykarzem, to wielka sprawa” – powiedział Dolan. „Chodzi o to, czy masz umiejętności potrzebne do bycia wspaniałą osobą i wspaniałą osobą, która odniesie sukces w życiu. Na tym właśnie polega coaching i na tym ludzie powinni zrozumieć. O to właśnie chodzi w koszykówce w szkołach średnich, zwłaszcza w małych szkołach.
„Chodzi o nauczenie naszych młodych kobiet i młodych mężczyzn, że chodzi o budowanie zaufania do siebie i o to, kim chcesz się stać? Chodzi o to, jak dostać się z punktu A do punktu B i odnieść sukces? A jeśli wygramy? Wspaniały. A te zwycięstwa przyjdą, w końcu przyjdą.”
Poświęcanie czasu i poświęcenia wiążą się z byciem trenerem i Dolan dobrze o tym wie, ponieważ opuścił niezliczone mecze, w których jego dzieci grały, gdy trenował dla Wabasso.
Dolan jednak poświęcił się, a jego rodzina wspierała go podczas jego kariery trenerskiej.
„Miałam rodzinę Guetterów, miałam Altermatt, miałam Rothmeierów, trenowałam rodziny dziewcząt, które zmieniły moje życie” – powiedział Dolan. „Rothmeierowie zmienili moje życie, Guetterzy zmienili moje życie. Te dziewczyny to fantastyczne dzieciaki. Nie zamieniłbym tego na widok 300, 400 meczów moich dzieci w ciągu minuty. Znam moje dziewczyny, czyli Morgan Frank, Madison Guetter i Chelsey Guetter, wiem, że to doceniały i rozumiały.
Wszystkie dzieci Dolana chodziły do szkoły w Tracy-Milroy-Balaton, ale były szczęśliwe, mogąc nosić gadżety Wabasso i kibicować Królikom, wspierając swojego tatę. Dolan powiedział również, że czasami nosi koszulkę TMB na treningi w Wabasso, co jego gracze zawsze szanowali.
„Przyszedłem na trening, założyłem tę koszulkę (TMB), a oni wspierali mnie w 100%” powiedział. „Dlatego myślę o nich jak o moich dzieciach i zawsze tak będę. Miałem setki córek, które trenowałem przez te lata, i mam pięć córek, które uważam za własne”.
Dyrektor ds. działań w Wabasso, Joe Kemp, nazwał Dolana filarem trenerskim w Wabasso, który zmienił koszykówkę dziewcząt.
„Po prostu był tak dobry w kontaktach z dziećmi, myślę, że zbudował tak silną relację z naszymi dziewczynami, że były w stanie dorównać jego konkurencyjności” – powiedział Kemp. „Był bardzo wybuchową osobą i właśnie dzięki temu zbudował świetną relację z naszymi dziećmi. … Myślę, że to, co zrobił w połowie lat 90. i na początku XXI wieku, w pewnym sensie zmieniło koszykówkę dziewcząt w okolicy, a może i w wielu częściach stanu, dzięki swojej presji na całym korcie i stylowi szybkich przełamań. Myślę, że zespoły musiały dostosować się do tego, co zrobił Neil i co wniósł do gry.
Dolan podziękował swojej żonie za zrozumienie jego pasji w coachingu i wyjątkową opiekę nad ich dziećmi w ciągu 23 lat jego pracy jako trenera w Wabasso. Powiedział także, że darzył wielkim szacunkiem innych trenerów Tomahawka, takich jak Bruce Woitas, Mike Kelly, Paul Arnoldi, Becky Busse i Rich Busse.
Dolan powiedział, że był błogosławiony możliwością trenowania wszystkich zawodników, których ma w Wabasso, a mimo że ma 60 lat, nadal czuje się młodo, dlatego zostawia drzwi trenerskie otwarte na przyszłość.
„Jestem bardzo wdzięczny za każdą szansę, za każde dziecko, którego musiałem trenować. Są jak moje córki” – powiedział Dolan. „Jestem nimi pobłogosławiony. Ale nie wiem. Czy skończyłem? Nie wiem, ale się dowiemy.”
