30-latka rzuciła pracę, wzięła roczny urlop naukowy i odnalazła radość

Byłam zmęczona pracą i ciągłym byciem na bieżąco. W wieku 22 lat wyemigrowałem do Kanady z Nigerii, aby uzyskać tytuł magistra i rozpocząć pracę zaraz po ukończeniu studiów. Poczułem się, jakbym jechał na kołowrotku dla chomika i po prostu jechał, jechał, jechał, jechał.

Obliczyłem budżet na ten rok

Przed skorzystaniem z roku przerwy byłem menedżerem ds. sukcesu klienta w firmie Astreya i zarabiałem około 110 000 CAD (80 500 USD). Byłem także twórcą treści i zarabiałem prawie 200 000 CAD (146 600 dolarów) rocznie, między moją pensją od 9 do 17 a dochodami ze współpracy z markami i prowadzenia kampanii.

obliczyłem ile tak naprawdę musiałem zaoszczędzić na podstawie moich ówczesnych wydatków.

Na potrzeby takie jak czynsz, opłaty za samochód, artykuły spożywcze, gaz, rachunki za telefon i media oszacowałem, że miesięcznie wydaję około 4200 CAD (3100 dolarów). Ja też zdecydowałem chciałem podróżowaćco wiedziałem, że będzie trochę drogie, ponieważ nie jestem budżetowy podróżnik. Zaplanowałem kwotę 18 000 CAD (13 200 dolarów) na dwie duże wycieczki i kilka mniejszych.

W sumie obliczyłem, że będę musiał zaoszczędzić około 70 000 CAD (51 300 dolarów) na urlop naukowy, co zrobiłem, wpłacając większość dochodów twórców treści na fundusz urlopowy. Gdybym nie miał pracy jako twórca treści, wybrałbym pracę na pół etatu wygenerować ten dodatkowy dochód.

Ograniczyłam też wydatki. Nigdy nie wstydziłam się powiedzieć: „Nie stać mnie na to” lub „Nie mogę wykonywać tej czynności”, ponieważ planowałam coś, co miało znacznie wyższy priorytet niż wyjście i wydanie 200 dolarów jednego wieczoru.

Odeszłam z pracy, ale nie mogłam nic zrobić

Oszczędzanie zajęło mi trochę więcej czasu niż planowałem, ale w kwietniu 2023 roku rzuciłem pracę.

W dniu, w którym rzuciłem palenie, po prostu cały dzień spędziłem w domu, bezmyślnie oglądając telewizję. Nie zrobiłem nic więcej; Potrzebowałem tylko, żeby mój mózg się wyłączył.

W poniedziałek obudziłam się jak zwykle o 8:00, bo zapomniałam, że nie mam pracy. Potem przypomniałem sobie, że mógłbym spać dalej, ale już nie spałem, więc próbowałem wymyślić, jaki będzie mój nowy harmonogram.

Zacząłem układać plan i wtedy zdałem sobie sprawę, że to po prostu zniweczyłoby cały cel. Plan był taki, żeby odpuścić.

Mimo to nie czułem, że mogę po prostu nic nie zrobić. Zacząłem planować nadchodzące wyjazdy, przeprowadzać burzę mózgów nad pomysłami na treści dla mojego kanału YouTube i częściej publikować posty na mojej stronie na Instagramie. O założeniu własnej marki odzieżowej myślałem od lat, więc zacząłem pracować nad pomysłami i na to.

Jeden z moich znajomych powiedział mi: „Chodzi o to, żebyś nie pracował. Dlaczego nie możesz nie pracować?”

Tydzień po rzuceniu palenia zameldowałem się na kilka dni w hotelu, zamówiłem obsługę hotelową i cały czas płakałem. Były to łzy wdzięczności, łzy wyczerpania, łzy ulgi. Pozwoliłem sobie poczuć: „OK, zrobiłem to i jestem tutaj”.

Przyzwyczaiłem się do osiągania wysokich wyników, zarządzania zespołem, osiągania wyników i robienia tych wszystkich rzeczy. Musiałem przyzwyczaić się do myśli, że nie pracuję i pozbyć się poczucia, że ​​nie jestem przydatny, bo nie jestem produktywny. Musiałem zacząć szukać uznania w oparciu o własne szczęście i dostrzeganie swojej wartości poza wynikami pracy.

Trzy tygodnie po moim urlopie naukowym jeden z moich byłych szefów skontaktował się ze mną i powiedział mi o kontrakcie rolę w Google dla którego chciała, żebym przeprowadziła rozmowę kwalifikacyjną. Szczerze mówiąc, prawie to wziąłem, bo nie byłem przyzwyczajony do myśli, że nie mam pracy.

Przyzwyczajenie się do tego zajęło mi trochę czasu, ale w końcu udało mi się wytrzymać cały tydzień bez żadnej pracy.

Czy podjąłem właściwą decyzję?

Przez pierwsze kilka miesięcy, kiedy byłem na urlopie naukowym, byłem bardzo smutny.

Spojrzałem na wszystkie pieniądze, które umieściłem na koncie urlopowym i pomyślałem o wszystkim, co mógłbym zrobić z tymi pieniędzmi, zamiast przesiadywać przez cały rok.

Może powinienem to po prostu wyjąć i kupić domMyślałem. Poprosiłem nawet mojego przyjaciela, agenta nieruchomości, aby wyszukał dla mnie nieruchomości, ale wiedziałem, że gdybym zamiast tego kupił dom, byłbym nieszczęśliwy i zawsze zastanawiałem się, co mógłbym osiągnąć, gdybym wziął rok wolnego.

Pamiętam, jak rozmawiałem z terapeutą i za każdym razem próbowałem potwierdzać swoją decyzję. Pod koniec dnia zdałem sobie sprawę, że znalazłem się w najlepszym momencie swojego życia, aby dać sobie ten prezent. A kiedy pogodziłem się z tym kilka miesięcy później, zacząłem bawić się myślą, że tak jest na urlopie naukowym.

Nauczyłam się czerpać przyjemność

Cieszyłem się, że mam ten luksus czasu i mogę robić, co chcę.

Znowu zakochałam się w ćwiczeniach. ja zacząłem kolorowanie, rysowanie i wykonywanie ceramiki. Zacząłem czytać od nowa i wróciłem do pisania. Spędzałem więcej czasu ze sobą i rodziną. Znowu wróciłem do zainteresowań z dzieciństwa, takich jak budowanie z klocków Lego i robienie zdjęć polaroidem. Gotowałem też więcej i próbowałem nowych kawiarni w Toronto.

Niektóre z moich ulubionych wspomnień z urlopu naukowego to te, które spędziłem na siedzeniu na kanapie i oglądaniu telewizji, a wstawaniu tylko po to, żeby coś zjeść. Skończyłem wszystkie sześć sezonów Downton Abbey w jeden tydzień. Oglądałem także cały Schitt’s Creek, a także wiele koreańskich programów.

Praca nad moją marką odzieżową stała się projektem pasjonującym. Dowiedziałam się o tkaninach i branży modowej – lubiłam uczyć się dla samej nauki.

Odwiedziłem przyjaciół i rodzinę w innych krajach, odbyłem kilka urodzinowych wycieczek z przyjaciółmi, wybrałem się na siedmiodniowy rejs na Karaiby i spędziłem cztery tygodnie podróżując po Europie.

Planuję wziąć znacznie więcej urlopów naukowych

Po cały rok mojego urlopu naukowegomoje fundusze na urlop naukowy zostały prawie całkowicie wyczerpane, a dochody jako twórcy treści utrzymują mnie teraz na powierzchni. Myślałem, że wpadnę w panikę z powodu moich finansów, ale wzięcie wolnego pomogło mi zmienić nastawienie; Wiem, że rozwiążę to w ten czy inny sposób.

Moja marka modowa wystartuje w tym miesiącu, więc daję sobie czas do około września na wymyślenie, co będzie dalej. Planuję następnie pracować w korporacji przez kolejne trzy lata, aby zdobyć więcej doświadczenia i wiedzy, a następnie w wieku 35 lat wziąć kolejny rok wolnego i będę powtarzać ten cykl aż do przejścia na emeryturę.

Jedną z najważniejszych rzeczy, które wyniosę z tego urlopu, jest uświadomienie sobie, że wiele rzeczy nie jest aż tak poważnych. Kiedy jesteś imigrantem, wiele rzeczy Czy to poważne; Musiałem zacząć życie od nowa w Kanadzie i musiałem w tym życiu osiągnąć sukces. Ale zrozumiałam, że muszę cieszyć się życiem.

Nigdy nie byłam tak szczęśliwa i jestem najbardziej spłukana, jak kiedykolwiek byłam. Dla mnie ten rok tak naprawdę był okazją do ponownego zdefiniowania szczęścia w różnych momentach mojego życia. Moi bliscy zwracali uwagę, że jestem mniej zrzędliwa i kontrolująca, a także mniej krzyczę.

Po prostu trochę mi smutno, że musiałam wziąć cały rok wolnego od pracy, żeby znaleźć radość w życiu.

Jeśli wziąłeś urlop naukowy i chciałbyś podzielić się swoją historią, napisz e-mail do Jane Zhang na adres janezhang@businessinsider.com.