Mgr Christopher D. Anderson, ordynator Oddziału Udaru i Chorób Naczyniowo-Mózgowych w Brigham and Women’s Hospital oraz neurolog na Oddziale Neurologii i Centrum Medycyny Genomicznej w Massachusetts General Hospital, jest autorem korespondującym, a Jonathan Rosand, MD , mgr inż., współzałożyciel McCance Center for Brain Health i neurolog na Wydziale Neurologii i Centrum Medycyny Genomicznej w Massachusetts General Hospital, jest autorem artykułu opublikowanego 6 listopada 2024 r. w czasopiśmie Neurology®czasopismo medyczne Amerykańskiej Akademii Neurologii „Zachowania związane ze zdrowiem i ryzyko powszechnych chorób mózgu związanych z wiekiem w zależności od stopnia ryzyka genetycznego”.
Jak podsumowałbyś swoje studium dla laików?
W tym badaniu sprawdziliśmy, czy zdrowy tryb życia, mierzony za pomocą skali Brain Care Score (BCS), może obniżyć ryzyko udaru, depresji w późnym wieku (LLD) i demencji u osób genetycznie predysponowanych do tych schorzeń. Opracowany przez badaczy Mass General Brigham, BCS to narzędzie służące zdrowiu mózgu, które mierzy wybory związane ze zdrowym stylem życia w formie wyniku, który następnie odzwierciedla łączne ryzyko wystąpienia najczęstszych przyczyn chorób mózgu związanych z wiekiem.
Z przeanalizowanych danych wynika, że u osób z wyższym BCS, co odzwierciedla zdrowsze nawyki, ryzyko udaru, LLD i demencji było znacznie zmniejszone, nawet jeśli miały większą predyspozycję genetyczną do tych schorzeń. Ten ochronny efekt stylu życia był na tyle silny, że zrównoważył zwiększone ryzyko wynikające z uwarunkowań genetycznych. Nasze odkrycia sugerują, że osoby prowadzące zdrowy tryb życia mogą chronić zdrowie swojego mózgu niezależnie od ryzyka genetycznego.
Czym Twoje nowe badanie różni się od poprzednich publikacji?
W poprzednich badaniach odkryliśmy, że wyższy BCS wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem udaru, LLD i demencji. W tym badaniu odkryliśmy, że to powiązanie dotyczy osób, które są genetycznie predysponowane do tych schorzeń mózgu.
Jak przeprowadziłeś badanie?
W tym badaniu sprawdziliśmy, czy BCS danej osoby wpływa na genetyczne ryzyko udaru, LLD i demencji. Po przeanalizowaniu danych od ponad 368 000 osób w brytyjskim Biobanku odkryliśmy, że wyższy BCS znacząco zmniejsza ryzyko udaru, depresji w późnym wieku i demencji u osób, które odziedziczyły zwiększone ryzyko genetyczne tych schorzeń. Co zaskakujące, odkryliśmy, że nawet niewielki 5-punktowy wzrost BCS poprzez takie etapy, jak rzucenie palenia lub kontrolowanie ciśnienia krwi, jest silnie powiązany z niższym ryzykiem chorób mózgu.
Jakie są konsekwencje?
Nasza praca podkreśla, jak potężny wpływ mogą mieć wybory zdrowego stylu życia, nawet dla tych z nas, którzy ze względu na nasze geny są bardziej narażeni na ryzyko pogorszenia się stanu zdrowia mózgu w miarę starzenia się. Dla nas wszystkich, także tych z wyższym ryzykiem genetycznym, BCS oferuje prosty i bezpośredni przewodnik po tym, co możemy zrobić, aby chronić nasz mózg w miarę starzenia się. Pacjenci mogą czuć się uprawnieni do dalszego modyfikowania zachowań w celu poprawy wyników zdrowotnych, niezależnie od ryzyka genetycznego.
Jakie są kolejne kroki?
Pracujemy nad aktualizacją BCS, aby uczynić ją jeszcze bardziej przyjazną dla użytkownika, umożliwiającą ludziom identyfikację obszarów, w których mogą poprawić opiekę nad mózgiem, bez konieczności uzyskiwania szczegółowych informacji na temat ich historii medycznej. Badamy również, jak najlepiej zaangażować społeczności na całym świecie w narzędzia do pielęgnacji mózgu, które pozwolą im dobrze dbać o mózg, zapobiegać demencji, udarowi i depresji, a tym samym pomóc sobie i swoim bliskim w rozwoju.
Autorstwo: Oprócz Andersona i Rosand do autorów Mass General Brigham należą Sandro Marini, Tamara N. Kimball, Ernst Mayerhofer, Reinier WP Tack, Jasper R. Senff, Savvina Prapiadou, Jonathan Duskin, Christina Kourkoulis, Nirupama Techoor, Rudolph E. Tanzi, Sanjula Parodia D. Singha i Liwii.
Źródło:
Numer czasopisma:
Marini S, i in. „Zachowania związane ze zdrowiem i ryzyko powszechnych chorób mózgu związanych z wiekiem w zależności od stopnia ryzyka genetycznego” Neurologia. DOI: WNL-2024-102529R1