„Stworzenie tej postaci pozwoliło mi spojrzeć na pracę z dystansu i zapewniło mi przestrzeń do eksploracji struktur społecznych i szerszych problemów, zamiast polegać na osobistych czynnikach w kierowaniu koncepcją projektu” – wyjaśniają. W ramach wolności i elastyczności zamieszkiwania kogoś lub czegoś innego Marie odkryła następnie element performatywny w ich praktyce wizualnej – odkrycie to wpisane jest w trajektorię serii, w której obecność Wędrowca staje się coraz bardziej dynamiczna w miarę tworzenia obrazu postępowało.
„Widzę, jak Wędrowiec zmienił się jako postać i mam nadzieję, że można to odnieść do tych, którzy są szczególnie zainteresowani doświadczeniem niebinarnego ciała Czarnych, jego obecnością w naturze i sposobem, w jaki nią nawiguje. Nasz świat naturalny został skonstruowany i skutecznie nałożony na siebie przez setki lat manipulacji w dążeniu do rozwoju przez mieszkańców Globalnej Północy. Jako osoba, która dorastała i mieszka w Europie, myślę, że Wędrowiec zapewnia szczególne doświadczenie, które o tym mówi”.
Innym aspektem performatywnego charakteru projektu dla Marie była fizyczność pracy z filmem analogowym. Mówią: „Jestem podmiotem i twórcą, a potem, oglądając dzieło, staję się częścią publiczności”. Zaangażowanie się w wiele ról, medium artysty w postaci czarno-białego filmu, okazjonalnie pracy w kolorze, to świadoma decyzja o „zaangażowaniu się na każdym etapie powstawania dzieła” – mówią. „Jako osoba posiadająca neuroróżnorodność mam trudności z podążaniem za kolejnymi krokami, więc powolność filmu pomaga mi poczuć się skoncentrowanym, a moje ciało i umysł są w harmonii (…) jest też coś satysfakcjonującego, co wynika z posiadania fizycznego przedmiotu na końcu procesu – wydruk obrazu, który powstał w mojej wyobraźni.”
Aby wkroczyć głębiej w krajobrazy swoich obrazów, artysta wywołał czarno-białe fotografie przy użyciu wywoływaczy na bazie roślin lub kawy, takich jak łuski kukurydzy cukrowej, kofeina, rozmaryn i tymianek. Marie mówi: „Mam nadzieję, że ludzie zobaczą niuanse w serialu wynikające z używania roślinnych i nietoksycznych wywoływaczy oraz zakorzenienia w tych różnych lokalizacjach”. Oprócz uwzględnienia fizyczności scen w tworzeniu obrazów, Marie uważała, że dla widzów tymczasowo zamieszkujących krajobrazy Wędrowca ważne jest, aby dokładnie wiedzieli, jak te obrazy zostały zbudowane, dlatego zdjęcia często przedstawiają przewód uwalniający powietrze, a czasami nawet sam statyw – przypomnienie o obecności kamery jako obiektu umieszczonego wśród tych odległych terenów.
Chociaż harmonogram projektu niekoniecznie był linearny, Marie wędruje i fotografuje od 2021 roku i ma nadzieję zakończyć serię w przyszłym roku drukowaną fotoksiążką. Mają też nadzieję zakończyć prace wystawą. Wędrowiec „był to dla mnie „powolny i przemyślany proces” – podsumowują. „Nie czułam potrzeby przyspieszania pracy i poruszałam się wraz z porami roku. Ta powolność pomogła mi przetworzyć to, co chcę zrobić i zobaczyć postęp prac. Czuję, że dochodzę do końca tworzenia tej serii, która zapewni mi więcej przestrzeni do kontynuowania tego, co będzie dalej”.
