NOWY JORK — Wśród tradycyjnych serwisów informacyjnych, które nie powiodły się w próbach przeprowadzenia wywiadu z Kamalą Harris i Donaldem Trumpem podczas kampanii przed wyborami powszechnymi, są: NPR, The New York Times, PBS i The Washington Post.
Jednak Harris zdecydował się to zrobić spotkać się z Alexem Cooperem za jej podcast „Call Her Daddy” i pogadaj z chłopakami o koszykówce w Bay Area w „All the Smoke”. Trump odrzucił „60 minut”, ale spotkał się z kumplami przy „Bussin' With the Boys” i „Flagrant”.
Podczas tej okrojonej kampanii niektórzy z tradycyjnych gigantów dziennikarstwa są spychani na bok. Rosnąca popularność podcastów i ich zdolność do pomagania kandydatom w napiętym wyścigu dotarcia do określonej części elektoratu to ważny powód.
Z pewnością są wyjątki. Harris rozmawiał we wtorek z Hallie Jackson z NBC News, a w środę uczestniczył w spotkaniu w ratuszu CNN. Jednak felietonista polityczny John Heilemann z Pucka zauważył coś, co nazwał „starożytną, umierającą bestią protestującą przeciwko umniejszaniu swojego statusu i rangi w nowym świecie”.
„Kampanie mają swoją strukturę, a plany medialne są bardzo dokładnie przemyślane, nawet jeśli się z nimi nie zgadzamy” – powiedziała Sara Just, starsza producentka wykonawcza „NewsHour” PBS. „Oczywiście mamy nadzieję, że przeprowadzą długie, wnikliwe wywiady z PBS”.
Dziennikarze uważają to za ważną usługę. Powiedział Eric Marrapodi, wiceprezes ds. programów informacyjnych w NPR: „Myślę, że Amerykanie zasługują na to, aby usłyszeć, jak kwestionuje się ich pomysły kandydatów”.
To brzmi jak najgorszy koszmar personelu kampanii – w wiadomościach dominują nieskończone możliwości potknięcia się kandydatów i opowiedzenia nieplanowanej historii. I w jakim celu? Większość tradycyjnych organizacji informacyjnych nie ma już takiego zasięgu, jak kiedyś, a ich odbiorcy są starzy.
Przez pół wieku wywiad „60 minut” przed wyborami był uważany za kluczowy przystanek dla kandydatów na prezydenta. Ale Trumpa unikany wyemitował w tym roku najbardziej wpływowy program informacyjny w telewizji i tak się stało krytykowany sposób, w jaki zredagowano wywiad z Harrisem.
Były prezydent trzymał się głównie tego, co postrzega jako przyjazne miejsca, z bezpośrednim dostępem do swojej podstawowej publiczności i stale udziela wywiadów Fox News Channel, mimo narzekań, że nie uważa tej stacji za wystarczająco lojalną. Rzeczywiście, Fox również udowodnił ważne dla mandatu Demokratówktóra uważa, że występowanie w jej programach jest wyrazem chęci radzenia sobie z wrogim otoczeniem.
Wywiad Harrisa z Bretem Baierem był tak kontrowersyjny, że stał się pożywką dla parodii „Saturday Night Live”. Po tym, jak na początku tego miesiąca jej kolega z kandydatury, Tim Walz, udzielił wywiadu Shannon Bream w „Fox News Sunday”, w przyszłym tygodniu członkowie kampanii starali się o ponowne zaangażowanie i otrzymali je.
„Byłem trochę zaskoczony” – przyznał Bream Walzowi. „O co chodzi?”
Ogólnie rzecz biorąc, sieci telewizyjne nie mają takiej widowni jak kiedyś. Według firmy Nielsen na przykład CNN osiągało 1,24 mln widzów dziennie w trzecim kwartale 2016 r., kiedy Trump po raz pierwszy wyemitował, i 924 000 w tym roku. Sieci nadawcze zostały tak nazwane ze względu na ich zdolność dotarcia do szerokiego grona odbiorców; czasami kandydaci tego potrzebują, często nie.
Sytuacja jest jeszcze gorsza w przypadku gazet, które w 2016 r. wyniosły 37,8 mln egzemplarzy w niedzielnym nakładzie, a w 2022 r. ich liczba spadła do 20,9 mln – podaje Pew Research Center. Kandydaci poddali się kiedyś trudnym rozmowom z redakcjami gazet w nadziei uzyskania poparcia; obecnie wiele gazet nawet się nie przejmuj dokonanie tego wyboru.
Od lat kandydaci potrafią precyzyjnie kierować przekazy reklamowe – na przykład na stan wahadłowy, a nawet na konkurencyjne miasta. Media oferują obecnie więcej możliwości mikroprzekazu w ten sam sposób. Harris, chcąc zwiększyć poparcie wśród Czarnych mężczyzn pojawił się Charlamagne Tha God — wpływowy program radiowy Charlamagne Tha God — CNN i MSNBC nawet nadawały jego symulację — i udzielił wywiadu Alowi Sharptonowi z MSNBC.
„The View” i „Late Show” Stephena Colberta, w którym wystąpił Harris, umożliwiły jej rozmowę z osobami mniej skłonnymi do śledzenia wiadomości.
Niewiele kanałów oferuje możliwość lepszego dotarcia do odbiorców niż podcasty, których słuchalność zasadniczo podwoiła się od 2016 r.
„Format ten to wąska transmisja w najlepszym wydaniu”, powiedział Andy Bowers, współzałożyciel firmy Spooler Media zajmującej się dźwiękiem na żądanie. Osoby słuchające podcastów często odczuwają silną lojalność wobec swoich ulubieńców, prawie jakby byli częścią klubu ludzi o podobnych cechach i zainteresowaniach, a kandydat został zaproszony do tego klubu na jeden dzień.
„Rozmawiasz z konkretną publicznością, mającą określone nastawienie i stan umysłu” – powiedział Tom Bettag, profesor dziennikarstwa na Uniwersytecie Maryland. „To bardzo pomocne dla kogoś, kto stara się uniknąć powiedzenia niewłaściwej rzeczy w niewłaściwym momencie”.
W ramach wywiadu z Alexem Cooperem w programie „Call Her Daddy” Harris pojawiła się w najpopularniejszym podcaście dla kobiet. Rozmawiali o aborcji i jedno z pytań Coopera zabrzmiało jak brednie: „Co sądzisz o Trumpie, który powiedział, że będzie obrońcą kobiet?”
W podcaście „Flagrant” gospodarze zadawali pytania na temat dzieci Trumpa i tego, jak się czuł podczas próby zamachu. Gospodarz Akaash Singh przerwał w pewnym momencie Trumpowi, aby pochwalić go za to, jak wychował swoje dzieci.
„Myślę, że podoba mi się ten wywiad” – powiedział Trump. Jego pojawienie się w podcaście, jednym z kilka wysiłków w samym YouTube obejrzało go prawie 5,5 miliona osób, które udało mu się dotrzeć do młodych mężczyzn.
Podczas tych dyskusji pojawiają się problemy, często o charakterze osobistym. W „All the Smoke” gospodarze zaczęli od zapytania Harrisa o randkę w ciemno, podczas której poznała swojego męża.
Z pewnością nie każdy pisze nekrologi dla tradycyjnych dziennikarzy i ich relacji z kampanii. „Nie postrzegam tego jako wielkiego przełomu, który oderwie się od tradycyjnych mediów” – powiedział Rick Klein, szef biura ABC w Waszyngtonie. ABC miała okazję do zadawania pytań kandydatom na najbardziej publicznych forach, kiedy w tej sieci odbyła się jedyna debata pomiędzy Harrisem i Trumpem.
Według Zelf, firmy zajmującej się analizą wideo w mediach społecznościowych, spośród 10 źródeł wiadomości o kampaniach, które w ciągu ostatnich 60 dni uzyskały najwięcej wyświetleń na TikToku, sześć to źródła wiadomości starsze. Były to ABC News, CNN, NBC News, MSNBC, Univision i Daily Mail.
W przypadku silnej organizacji informacyjnej relacjonowanie kampanii prezydenckiej wymaga znacznie więcej niż wywiadów zasiadanych z kandydatami.
„Nie sądzę, że dziennikarze powinni zbytnio przejmować się dziennikarstwem dostępowym” – powiedział Mark Łukasiewicz, dziekan Szkoły Komunikacji Uniwersytetu Hofstra i były producent NBC News. „Powinniśmy zająć się dziennikarstwem”.
David Halbfinger, redaktor polityczny „The New York Times”, przestrzegł przed wyciąganiem zbyt wielu wniosków na podstawie niezwykle krótkiej kampanii ze względu na późne wejście Harrisa do wyścigu. „The Times” uważnie śledził kampanię, zamieszczając artykuły o trendach, dochodzenia i relacje ze spotów informacyjnych.
„Trudno powiedzieć, jakie będą wnioski” – powiedział Halbfinger. „Przez długi czas kandydaci próbowali okrążyć media. Tak czy inaczej, media głównego nurtu wykonują swoją pracę, więc nie wiem, jak skuteczna jest ta strategia. Ale pewnego dnia będzie to interesujące studium przypadku”.
___
David Bauder pisze o mediach dla AP. Śledź go na http://x.com/dbauder.
