Pierwszy system samoobsługowych kas został zainstalowany w 1986 roku w sklepie spożywczym Kroger tuż za Atlantą. Zajęło to kilka dekad, ale technologia ta w końcu rozpowszechniła się w całych Stanach Zjednoczonych. Biorąc pod uwagę kierunek, w którym zmierzają sklepy spożywcze, wydaje się, że pakowanie robotów nie może być zbyt daleko w tyle.
Dział CSAIL MIT w tym tygodniu prezentuje swoje prace RoboSklep spożywczy. Łączy w sobie wizję komputerową z miękkim, robotycznym chwytakiem do pakowania szerokiej gamy różnych przedmiotów. Aby przetestować system, badacze umieścili 10 nieznanych robotowi obiektów na taśmie przenośnika spożywczego.
Produkty wahały się od delikatnych przedmiotów, takich jak winogrona, chleb, jarmuż, muffiny i krakersy, po znacznie bardziej solidne, takie jak puszki zupy, pudełka na posiłki i pojemniki na lody. System wizyjny włącza się jako pierwszy, wykrywając obiekty przed określeniem ich rozmiaru i orientacji na taśmie.
Gdy chwytak dotyka winogron, czujniki ciśnienia w palcach ustalają, że są one w rzeczywistości delikatne i dlatego nie powinny znajdować się na dnie torby — czego wielu z nas bez wątpienia nauczyło się w trudny sposób. Następnie zauważa, że puszka zupy ma sztywniejszą konstrukcję i wbija ją w dno torby.
„To znaczący pierwszy krok w kierunku umożliwienia robotom pakowania zakupów spożywczych i innych przedmiotów w rzeczywistych warunkach” — powiedział Annan Zhang, jeden z głównych autorów badania. „Chociaż nie jesteśmy jeszcze gotowi na wdrożenie komercyjne, nasze badania pokazują moc integrowania wielu modalności czujników w miękkich systemach robotycznych”.
Zespół zauważa, że nadal jest wiele miejsca na ulepszenia, w tym ulepszenia chwytaka i systemu obrazowania, aby lepiej określić, jak i w jakiej kolejności pakować rzeczy. W miarę jak system staje się bardziej niezawodny, może być również skalowany poza sklepem spożywczym do bardziej przemysłowych przestrzeni, takich jak zakłady recyklingu.
