Doświadczenia osób transpłciowych i o zróżnicowanej płci w zakresie opieki zdrowotnej

Osoby transpłciowe, niebinarne i o odmiennej płci napotykają bariery w dostępie do zabiegów chirurgicznych i do systemu opieki zdrowotnej w ogóle, opisują autorzy dwóch nowych prac badawczych opublikowanych w Czasopismo Kanadyjskiego Stowarzyszenia Medycznego (CMJ).

W wielu dziedzinach życia ludzie identyfikujący się jako transseksualistaniebinarni i o zróżnicowanej płci doświadczają dyskryminacji nawet tam, gdzie istnieją prawa chroniące prawa człowieka osób transpłciowych. Systemy opieki zdrowotnej stanowią również bariery dla osób transpłciowych, niebinarnych i o zróżnicowanej płci, które częściej opóźniają uzyskanie opieka medyczna z powodu strachu przed dyskryminacją i innych czynników.

We dwóch artykuły badawczeautorzy opisują doświadczenia osób transpłciowych, niebinarnych i o zróżnicowanej płci w dostępie do operacji afirmującej płeć. Powiązany artykuł z zakresu nauk humanistycznych twierdzi, że samostanowienie płciowe jest prawem medycznym.

Ponieważ istnieje niewiele kanadyjskich badań na temat doświadczeń chirurgicznych osób, które identyfikują się jako członkowie tych populacji, autorzy starali się zrozumieć doświadczenia osób transpłciowych, niebinarnych i o zróżnicowanej płci, gdy szukają opieki afirmującej płeć. Uczestnicy badań zgłaszali bariery w dostępie do opieki afirmującej płeć, co również miało wpływ na ich ogólne doświadczenia z systemem opieki zdrowotnej.

„Stres związany z negocjowaniem przedoperacyjnej biurokracji często stanowił ostry kontrast z pozytywnymi odczuciami (uczestników) odczuwanymi podczas podejmowania decyzji o poddaniu się operacji afirmującej płeć” – pisze dr Hilary MacCormick, anestezjolog z Katedry Anestezjologii Kobiecej i Położniczej w IWK Health oraz adiunkt na Uniwersytecie Dalhousie w Halifax w Nowej Szkocji, wraz ze współautorami w jedno ze studiów.

„Uczestnicy opisali potrzebę samodzielnego reprezentowania swoich interesów podczas interakcji z profesjonaliści opieki zdrowotnej który miał brak doświadczenia z lub negatywne nastawienie w stosunku do osób (transseksualnych lub niebinarnych)”.

Bariery te i marginalizacja mogą być przyczyną dodatkowych urazów w sytuacji, gdy pacjenci bez względu na pochodzenie mogą odczuwać stres i niepokój z powodu operacji.

„Nasze dane potwierdzają potrzebę bardziej dogłębnych i zróżnicowanych dyskusji na temat wspólnego podejmowania decyzji oraz uwzględnienia potencjalnych skutków przeszłych traum, przypadków unieważnienia lub negatywnych interakcji w ramach opieki zdrowotnej” – podsumowują autorzy.

Wyniki badania dotyczące doświadczeń życiowych osób poszukujących publicznie finansowanej waginoplastyki z odwróceniem prącia były podobne. „Systemy opieki zdrowotnej muszą poprawić dostęp do operacji afirmacji płci, skrócić czas oczekiwania na opiekę poprzez zwiększenie przepustowości operacji afirmacji płci i poprawić doświadczenia związane z opieką” pisze Dr Gianni Lorello, naukowiec z Women’s College Research and Innovation Institute, anestezjolog w University Health Network i profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie w Toronto, Toronto, Ontario, wraz ze współautorami.

W artykuł pokrewny z zakresu nauk humanistycznychFlorence Ashley, adiunkt na Wydziale Prawa i w Centrum Etyki Zdrowotnej im. Johna Dossetora na Uniwersytecie Alberty w Edmonton w prowincji Alberta, twierdzi, że samostanowienie płci jest prawem medycznym i że służby zdrowia są etycznie zobowiązane do respektowania tego prawa i analizowania stosowanych przez siebie praktyk kontroli dostępu.

„Ciężar uzasadniania barier w dostępie do opieki powinien spoczywać na dostawcach usług opieki zdrowotnej, którzy je stawiają, a nie na tych, którzy szukają opieki, aby potwierdzić swoją płeć” – argumentuje Ashley. „Dostawcy usług opieki zdrowotnej pracujący ze społecznościami transpłciowymi powinni dokładnie przeanalizować swoje praktyki gatekeepingu, aby ustalić, czy są one uzasadnione jasnymi i przekonującymi dowodami, i porzucić te, które nie spełniają tego progu uzasadnienia”.

Dr Kirsten Patrick, redaktor naczelny CMJkomentarze w redakcyjny że „otrzymywanie opieki, która potwierdza ich wybraną tożsamość, wiąże się z lepszym zdrowiem fizycznym i psychicznym pacjentów transpłciowych i o zróżnicowanej płci. Nawet jeśli dostęp do interwencji jest ograniczony, współczująca i życzliwa opieka nie musi taka być”.