Brak zainteresowania opieką pediatryczną prowadzi do obaw o przyszłość zdrowia dzieci

Droga prowadząca do kariery w pediatrii staje się coraz bardziej pusta w dzisiejszych czasach, a spadek zainteresowania subspecjalnościami doprowadził do poważnych obaw dotyczących zdolności pracowników służby zdrowia do sprostania rosnącym wymaganiom naszej populacji pediatrycznej. Brak odpowiedniej siły roboczej jest niepokojący, a młodzi lekarze mówiący „nie, nie jestem zainteresowany” to znak ostrzegawczy dla przyszłości opieki zdrowotnej nad dziećmi.

Dr Katherine Jordan i dr Priyanka Rao z Wydziału Pediatrii Ogólnej Uniwersytetu Karoliny Północnej w Szkole Medycznej są autorkami nowego artykułu zatytułowanego „Gdzie są wszyscy pediatrzy?”. Opublikowany W JAMAartykuł oferuje analizę i dogłębną analizę przyczyn zaniku kariery w pediatrii.

„Obawiamy się, że ostatnie wyniki rekrutacji pediatrycznej, w których programy miały trudności z obsadzeniem swoich miejsc, oznaczają, że niedobór niektórych specjalizacji pediatrycznych będzie się pogłębiał” – powiedział Jordan.

„To mówi nam, że będzie stale rosnąca luka w liczbie pediatrów, którzy ukończą programy rezydentury, ze spadkiem o prawie 10% w całym kraju” — powiedział Rao. „Nie będziemy mieć wystarczającej liczby pediatrów, aby opiekować się dziećmi, a to nieproporcjonalnie wpłynie na już bezbronne dzieci i społeczności.”

Ten JAMA analiza pokazuje, że wskaźnik dopasowania pediatrycznego w 2017 r. wynosił około 98%, a w 2024 r. spadł do 91,8%, nawet po uzupełniającej fazie dopasowania, która pomaga niedopasowanym studentom medycyny znaleźć miejsce w programach rezydentury.

Jordan i Rao mówią również, że aplikacje do programów pediatrycznych z programów allopatycznych (MD) stale maleją od pięciu lat. Wyniki te powodują, że znaczna liczba stanowisk pediatrycznych pozostaje nieobsadzona, a powody tego są różne, a jednym z nich jest presja finansowa.

„Koszty studiów medycznych, a co za tym idzie obciążenie długiem, mogą być bardzo wysokie dla wielu absolwentów, a trudno jest rozpocząć specjalizację nisko płatną, jeśli trzeba spłacić dużo długu” — powiedział Jordan. „Pediatria tradycyjnie była jedną z najgorzej płatnych specjalizacji, częściowo dlatego, że pediatrzy otrzymują niższe wynagrodzenie za podobne usługi, ponieważ duża część naszych pacjentów jest ubezpieczona przez Medicaid”.

Dodanie wyzwania dużej ciężar długu jest złożoność opieki nad dziećmi, która wzrosła, zwłaszcza gdy dziecko zgłasza się z przewlekłą chorobą. Nie tylko to, pediatrzy obserwują również drastyczny wzrost obaw o zdrowie psychiczne pacjenci pediatryczni co stanowi obciążenie dla rodzin i żywicieli rodzin.

Ponieważ kadra lekarska staje się coraz bardziej niewystarczająca, pediatrzy często postrzegają siebie jako połączenie lekarza, psychologa i pracownika socjalnego.

W miarę jak dziecko rośnie, widzisz zmiany fizyczneale oprócz tego zachodzą również zmiany emocjonalne i psychologiczne. Bez znacznej siły roboczej, która pomogłaby wesprzeć rosnący dobrostan dzieci w całym kraju, ta populacja będzie nadal zbierać negatywne żniwo, mówią Jordan i Rao.

Autorzy podkreślają również, że obciążenie administracyjne związane z systemem opartym na elektronicznej dokumentacji medycznej może utrudniać pracę lekarzom. Rao i Jordan twierdzą, że istnieje już presja na zwiększenie liczby wizyt pacjentów, a gdy pacjent już się pojawi, lekarz ma ograniczony czas na zapewnienie opieki. Do obciążenia pracą dochodzi system oparty na elektronicznej dokumentacji medycznej, który wymaga więcej czasu poza pacjentem.

„W wielu specjalnościach, w tym w pediatrii, znaczną część dnia spędza się przed komputerem, co odbiera wielu z nas powód, dla którego poszliśmy na medycynę” – powiedział Jordan. „Wysiłki mające na celu skrócenie czasu pracy lekarzy w elektroniczna dokumentacja medycznaw tym wysiłki już trwające na UNC, mogą pozwolić nam spędzać więcej czasu twarzą w twarz z rodzinami”.

Autor artykułu twierdzi, że przepisy niektórych stanów ograniczają możliwość zapewnienia poufnej opieki nastolatkom, opieki nad osobami transpłciowymi i opieki nad pacjentami transpłciowymi.

Autorzy wspominają, jak te prawa wpłynęły na kandydatów na studia medyczne, którzy chcą pracować w pediatrii w określonych stanach. W rezultacie niektóre populacje pacjentów będą bardziej narażone na słaby dostęp geograficzny do opieki zdrowotnej.

Dr Rao i dr Jordan zdają sobie sprawę, że chociaż istnieje wiele złożonych wyzwań wpływających na kadrę pediatryczną, istnieją strategie wzmacniające pulę kandydatów pediatrycznych.

Sugerują oni, że należałoby rozważyć przeznaczenie większych środków na sprawiedliwy zwrot kosztów dla szpitali dziecięcych, podniesienie wynagrodzeń dla specjalistów pediatrycznych, zmniejszenie obciążeń administracyjnych i podjęcie działań na rzecz zniesienia ograniczeń nakładanych na poufną opiekę medyczną.

W artykule podkreślono, w jaki sposób należy zająć się opieką pediatryczną i dlaczego orędowanie za zmianami sprzyjającymi zrównoważonemu rozwojowi jest ważnym punktem wyjścia.

Zarówno Rao, jak i Jordan wierzą, że podejmowane przez nich działania mogą pomóc w odwróceniu tendencji malejącej liczby wizyt u pediatry w naszym kraju, a także przynieść korzyści pacjentom, rodzinom i personelowi medycznemu, aby sprostać fizycznym i psychicznym potrzebom poszczególnych dzieci.