Apel Indii o podjęcie działań w sprawie chorób niezakaźnych

Na całym świecie kraje doświadczają przejście epidemiologiczne. Definiowana jako zmiana z chorób zakaźnych — takich jak HIV i gruźlica — na choroby niezakaźne (NCD) — takie jak rak i udar — jako główne przyczyny zgonów w kraju, ta szeroka ewolucja jest napędzana przez dostępność nowych metod leczenia, rozwój gospodarczy i zmiany demograficzne na przestrzeni czasu.

Kiedy wprowadzono ją w 1971 r., teoria przejścia epidemiologicznego była przedstawiana jako proces liniowy, ale obecnie eksperci zgadzają się, że społeczne czynniki determinujące zdrowie — takie jak dochód, mieszkalnictwo i edukacja — odgrywają główną rolę w kształtowaniu przyczyn zgonów między krajami i w ich obrębie. W rezultacie, zgodnie z najnowszą wersją Badanie globalnego obciążenia chorobamiChoroby zakaźne nadal występują w biedniejszych regionach, a choroby serca i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) dominują na liście przyczyn zgonów.

Choroby serca i przewlekła obturacyjna choroba płuc dominują na liście przyczyn zgonów

„Zawsze zastanawiam się, jak stabilne są te schorzenia w tym rankingu” — mówi Liane Ong, główna badaczka naukowa w Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME) i współautorka badania. „I jak nieszczęśliwe jest to, że wiele z tych schorzeń nie musi być tak wysoko, jak jest”.

Jako największy kraj Azji Południowej Indie są największy współtwórca do obciążenia chorobami niezakaźnymi w regionie. Rosnący produkt krajowy brutto (PKB), zmiany stylu życia i starzenie się populacji doprowadziły do ​​wzrostu liczby chorób niezakaźnych jako główne przyczyny śmierci w kraju w porównaniu z niegdyś powszechnymi chorobami zakaźnymi, takimi jak gruźlica i biegunka. W 2018 r. choroby niezakaźne stanowiły 63% wszystkich zgonów w Indiach.

Na całym świecie choroba niedokrwienna serca, udar mózgu i POChP zdominowały ranking przyczyn zgonów IHME w ciągu ostatnich 30 lat. Pomimo dziesięcioleci wysokiej częstości występowania NCD i większej części światowej populacji umierającej z powodu NCD, finansowanie profilaktyki i leczenia tych chorób jest stosunkowo niski. Według organizacji społeczeństwa obywatelskiego Sojusz NCDzaledwie 1 do 2% pomocy rozwojowej na rzecz zdrowia zostało przeznaczone na choroby niezakaźne w ciągu ostatnich dwóch dekad. Brak działań pogłębia istniejące nierówności.

W porównaniu z krajami bogatszymi, krajami o niskich i średnich dochodach mają śmiertelność i zachorowalność z powodu chorób niezakaźnych, częściowo z powodu braku odpowiednich narzędzi do radzenia sobie z nimi w systemach opieki zdrowotnej. Światowe Forum Ekonomiczne szacuje że choroby niezakaźne mogą kosztować Indie 3,55 biliona dolarów w latach 2012–2030 z powodu zwiększonych wydatków na opiekę zdrowotną i spadku produkcji gospodarczej.

Pandemia COVID-19 uwypukliła potrzebę wzmocnienia indyjskiego systemu opieki zdrowotnej. Po gwałtownym wzroście śmiertelności w maju 2021 r. COVID-19 znalazł się na szczycie listy przyczyn zgonów w kraju, a liczba zgonów spowodowanych pandemią to prawdopodobnie znacznie wyższy niż podano. Naukowcy odkryli że wysokie obciążenie chorobami niezakaźnymi w kraju wiąże się ze wzrostem liczby zgonów, przy czym osoby cierpiące na otyłość i cukrzycę są szczególnie narażone na COVID-19.

„(COVID) był wielkim testem dla całego świata” — mówi Mohsen Naghavi, główny autor badania IHME i dyrektor Subnational Burden of Disease Estimation w IHME. „Niektóre systemy opieki zdrowotnej całkowicie zawiodły”.

Naukowcy twierdzą, że oprócz większych inwestycji w dostęp do opieki zdrowotnej, profilaktykę i leczenie, można zrobić więcej na poziomie indywidualnym, aby powstrzymać wzrost zachorowań na choroby niezakaźne.

„COVID nauczył nas (znaczenia) akceptacji ze strony społeczeństwa” — mówi Ong. „Edukacja jest ważna nie tylko w przypadku COVID, ale także w przypadku chorób niezakaźnych — niezależnie od tego, czy chodzi o wczesne poszukiwanie pomocy medycznej, czy o edukowanie się na temat czynników ryzyka”.

Edukacja jest ważna nie tylko w kontekście COVID, ale także chorób niezakaźnych

Liane Ong

Mimo że Indie wprowadziły Narodowy Program Zapobiegania i Kontroli Chorób Niezakaźnych w 2010 r. w celu rozwiązania dużego problemu chorób niezakaźnych poprzez promocję zdrowia, profilaktykę i leczenie, wdrażanie programu we wszystkich stanach kraju pozostaje wyzwaniem, ponieważ departamenty zdrowia nadal lekceważyć choroby niezakaźne. A ostatnie badania przeprowadzone w miejskich nieformalnych osiedlach w Mumbaju ujawniają brak usprawnionej opieki, problemy z dostępnością cenową i niewielką edukację na temat zapobiegania NCD, badań przesiewowych i przestrzegania leczenia. Badanie zaleca lokalne grupy wsparcia dla pacjentów w celu motywowania ich do poszukiwania i utrzymywania opieki.

„Jak możemy zmniejszyć liczbę zgonów i zwiększyć oczekiwaną długość życia?” pyta Naghavi. „Powinniśmy więcej pracować nad chorobami niezakaźnymi”.

• 
  Udostępnij na Facebooku
  
  
• 
  Udostępnij na X
  
  
• 
  Udostępnij na LinkedIn
  
  
• 
  Skopiuj link