Dlaczego Seattle Symphony nie ma jeszcze nowego dyrektora muzycznego?
Ponad dwa lata po dramatyczne odejście dyrektora muzycznego Thomasa Dausgaarda na początku 2022 roku Seattle Symphony nie wskazało jeszcze jego następcy. A proces ten, przynajmniej dla zewnętrznych obserwatorów, wydawał się nieprzejrzysty.
Choć niektórym może się wydawać, że Symphony potrzebuje dużo czasu na ogłoszenie nowego dyrektora muzycznego, według niektórych muzyków, administratorów i ekspertów branżowych Symphony tak naprawdę tak nie jest.
Zatrudnienie dyrektora muzycznego dużej symfonii nie jest tak proste, jak zamieszczenie opisu stanowiska na LinkedIn, przeprowadzenie kilku rozmów kwalifikacyjnych i złożenie oferty. W złożonej, konkurencyjnej branży z ograniczoną liczbą pożądanych kandydatów, których harmonogramy są ustalane z wieloletnim wyprzedzeniem, proces ten może być powolny.
Dzisiejsza praca dyrektora muzycznego to coś więcej niż tylko tworzenie muzyki.
„Zadajemy wiele pytań naszym dyrektorom muzycznym, nie ma wątpliwości” – powiedział Simon Woods, prezes i dyrektor generalny League of American Orchestras, a od 2011 do początku 2018 roku prezes i dyrektor generalny Seattle Symphony. Oprócz tego niewysłowionego połączenia między mistrzem a muzykami, które wytwarza na scenie energię elektryczną, dyrektorzy muzyczni muszą wnieść wyjątkową wizję do planowania artystycznego, pielęgnować członków zarządu i potencjalnych członków zarządu, budować relacje ze swoim miastem i społecznością, a w idealnym przypadku tworzyć kulturę szacunku, integracji i doskonałości w organizacji.
Powszechna opinia w branży sugeruje, że orkiestra powinna rozpocząć poszukiwania kolejnego dyrektora muzycznego w momencie zatrudnienia obecnego. Czteroletnia nominacja Dausgaarda, która został ogłoszony w 2017 r. rozpoczęło się w 2019 r. Jednak w latach 2020 i 2021 świat stanął w obliczu blokad i ograniczeń związanych z epidemią; Trudno było znaleźć gościnnych dyrygentów. Sam Dausgaard rzadko przebywał w Seattle podczas swojej kadencji ze względu na ograniczenia w podróżowaniu, co zaostrzyło napięcia między Dausgaardem a zarządem i administracją Symphony, co ostatecznie doprowadziło do wysłania e-maila przez Dausgaarda rezygnacja w styczniu 2022 rpowiedzenie czuł się „nie bezpieczny” (zarzut, który Symfonia kategorycznie odrzuciła).
Krishna Thiagarajan, prezes i dyrektor generalny Seattle Symphony, powiedziała, że poszukiwania następcy Dausgaarda rozpoczęły się na dobre od półtora do dwóch lat temu, a dziś „jest naprawdę blisko ogłoszenia kogoś”.
Poza tym Thiagarajan milczy i nie chce nawet powiedzieć, ile nazwisk znajduje się na długiej lub krótkiej liście kandydatów Symfonii. Powiedział, że chce dać każdemu kandydatowi szansę na stworzenie muzyki najlepiej jak potrafi, bez zewnętrznych nacisków i ciekawskich spojrzeń.
„Chcę, aby wszyscy artyści przyjeżdżający do Seattle Symphony mogli całkowicie skupić się na tworzeniu muzyki w taki sposób, w jaki chcą podzielić się nią z naszą publicznością… i otrzymać szansę pokazania, kim są, bez jakichkolwiek uprzedzeń ma miejsce” – powiedział Thiagarajan.
Ten rodzaj tajemnicy może być zrozumiały, powiedział gracz Symphony, który poprosił o zachowanie anonimowości, ponieważ nie jest upoważniony do wypowiadania się w imieniu organizacji. Zdaniem gracza administracja postrzega każdą dyskusję publiczną jako niewłaściwą i nieprofesjonalną oraz mogącą mieć negatywne konsekwencje dla niewybranych kandydatów. Ale jest to również sztuczne, ponieważ każdy gościnny dyrygent współpracujący z Symfonią w tym sezonie prawdopodobnie jest w jakiś sposób brany pod uwagę.
Do ostatnich dyrygentów gościnnych należą na przykład Kahchun Wong, który wielokrotnie stawał na podium w Seattle (ostatnio w zeszłym miesiącu prowadził Trzecią Symfonię Mahlera), a obecnie jest głównym dyrygentem Japan Philharmonic Orchestra; oraz Dalia Stasevska, obecnie główna dyrygentka gościnna Orkiestry Symfonicznej BBC i główna dyrygentka Sinfonia Lahti w Finlandii, która dyrygowała tu w latach 2022 i 2023, a powróci w kwietniu przyszłego roku.
Być może Symfonia nie chce też wyciągać ręki do innych orkiestr.
„Zawsze kilka orkiestr szuka jednocześnie dyrektorów muzycznych” – powiedział Woods. „I tak, oczywiście, istnieje konkurs na najciekawsze nazwiska”.
Los Angeles poszukuje obecnie następcy Gustavo Dudamela, charyzmatycznego mistrza zostanie dyrektorem muzycznym i artystycznym New York Philharmonic w 2026 r. Cleveland również szuka, podobnie jak San Francisco, gdzie Ogłosił Esa-Pekka Salonen w marcu, że odejdzie po wygaśnięciu kontraktu w 2025 roku.
W branży, która wciąż podnosi się po niepowodzeniach związanych z erą Covid, generowanie emocji ma znaczenie, tak jak wtedy Christian Möcelaru został właśnie ogłoszony, z wielką pompą i okolicznościami, nowym dyrektorem muzycznym Cincinnati Symphony (po poszukiwaniach, które, jak zauważył Thiagarajan, trwały trzy lata). Chicago Symphony właśnie nagrało chujowe ogłoszenie o nowym dyrektorze muzycznym Klausie Mäkelä, choć swoją oficjalną kadencję rozpocznie nawet dopiero w 2027 roku.
W Seattle, powiedział Thiagarajan, szukają kandydatów, którzy nie tylko mają inspirującą wizję Symfonii i doskonałą chemię z orkiestrą i publicznością, ale także mają kontakt z różnorodną ludzkością samego Seattle. „Istnieje pragnienie, aby ta osoba naprawdę stała się tkanką całego hrabstwa King i obszaru Seattle” – powiedział Thiagarajan. „Szukamy osoby, która naprawdę chce być Tutaj.”
Woods powiedział: „Myślę o (dyrektorze muzycznym) roli swego rodzaju przywódcy społeczności obywatelskiej w tym kraju… czy się to komuś podoba, czy nie, amerykańskie orkiestry w dużym stopniu polegają na sprzedaży biletów i zatrudnieniu kogoś, kto będzie brał udział w budowaniu relacja z publicznością jest absolutnie kluczowa. Trudno jest pogodzić wszystkie rzeczy, o które ich prosimy, z podstawową kwestią, jaką jest magia i chemia tworzenia muzyki.”
Oto jak podejmowana jest ta skomplikowana decyzja: Komisja ds. poszukiwań orkiestry, złożona z członków zarządu, personelu i muzyków, analizuje długą listę kandydatów, których chcieliby widzieć na dyrektora muzycznego. Kandydaci ci mają następnie dyrygować z Symfonią (co, jak powiedział Thiagarajan, może zająć od 18 do 24 miesięcy).
Spośród tych kandydatów komisja rekrutacyjna tworzy krótką listę. Następnie, aby kandydaci z krótkiej listy mogli przejść dalej, muzycy z Seattle Symphony muszą przeprowadzić głosowanie, w którym uczestniczy 80% graczy. Kandydaci, którzy uzyskają co najmniej 60% głosów, przechodzą dalej. Spośród kandydatów zatwierdzonych przez graczy komisja rekrutacyjna przeprowadzi ostateczne głosowanie w sprawie zatrudnienia, przy czym każdy członek otrzyma jeden głos. Następnie zarząd formalnie zatrudnia nowego dyrektora muzycznego.
W międzyczasie inny muzyk stwierdził, że jest całkowicie zadowolony, mogąc na razie pracować bez dyrektora muzycznego, i widzi niewielki wpływ na spójność orkiestry – liderzy artystyczni i tak dyrygują tylko częścią sezonu symfonicznego, stwierdził, więc to nie jest tak, że rzeczy są takie same. rozpadają się pod ich nieobecność.
Trudno też powiedzieć, czy brak dyrektora muzycznego zaszkodził Seattle Symphony w jakikolwiek wymierny sposób, ponieważ Dausgaard odszedł, gdy pandemia wciąż miała wpływ na wiele organizacji artystycznych, więc wszelkich zmian w finansach lub liczbie abonentów nie można przypisać wyłącznie jednemu czynnikowi . Jednak dzisiaj, jak twierdzi Symphony, wyniki sprzedaży są dobre: w bieżącym roku finansowym sprzedaż biletów wzrosła o 37% w porównaniu z rokiem poprzednim, a przychody ze sprzedaży biletów wzrosły o 54%.
Za każdym razem, gdy zostanie podjęta decyzja o zatrudnieniu, nowa wizja artystyczna, która poprowadzi Symfonię w kolejny rozdział, będzie ekscytująca.
„Powiem tylko to” – powiedział Thiagarajan. „To dla mnie naprawdę ważne, abyśmy zakończyli tę pracę spokojnie i cicho, ponieważ jesteśmy już naprawdę blisko… a ludzie będą się przy tym świetnie bawić przez wiele lat. Jeśli to jedyna rzecz, w której mogę pomóc, aby tak się stało, to wystarczy.
