Abba Voyage nie jest obecnie jedyną szwedzką atrakcją rozświetlającą Londyn. Podczas gdy fani legendarnego zespołu gromadzą się, aby być świadkami wydarzenia we wschodnim Londynie, nieco dalej na północ, kibice Tottenhamu są świadkami innego Szweda załatwiającego swoje sprawy.
Pod rządami Ange Postecoglou Dejan Kulusevski z dość zbędnego stał się nie do porzucenia. Rzeczywiście, Kulusevski to pomocnik, który napędza Spurs do działania, świecąc zarówno przy piłce, jak i poza nią, co pomaga im nie tylko dominować w posiadaniu piłki, ale także szybko ją odzyskać, gdy zostanie stracona.
W zeszłym sezonie Kulusevski walczył z Brennan Johnson o miejsce na prawicę. Choć tego pierwszego uznano za dodatkową przykrywkę dla Jamesa Maddisona w roli nr 10, panowała opinia, że Szwed najlepiej sprawdzi się na boisku. Jednak w tym sezonie Postecoglou gra zarówno w środku pola, jak i Spurs są pod tym względem jeszcze lepsi: szybkość myślenia Kulusevskiego jest teraz w stanie zrekompensować brak tempa, który występował wcześniej w ulubionym ustawieniu 4-3-3 Postecoglou.
Jedną ze słabości 24-latka jest brak szybkości, co zostało uwydatnione w ulubionym ustawieniu 4-3-3 Postecoglou. Choć Kulusevski potrafi szybko myśleć, często zawodziły go te fizyczne niedociągnięcia, które minimalizowały wpływ byłego zawodnika Juventusu z gry ze skrzydła. Przejdźmy szybko do teraźniejszości, a Kulusevski jest absolutnie niezbędny do odgrywania przez drużynę Spurs kluczowej roli.
Choć w tym sezonie zanotował tylko jedną asystę w Premier League, mówi to więcej o rozrzutności jego kolegów z drużyny niż to, co zapewnia Kulusevski. Łącznie 23 kluczowe podania plasują go na piątym miejscu w najwyższej klasie rozgrywkowej Anglii, z czego 18 to gry otwarte, co daje mu trzecie miejsce w lidze. „W końcu mam tę swobodę, moi koledzy z drużyny mi ufają, trener mi ufa, ponieważ kiedy gram w ten sposób, to jest moja pozycja, wszystkie instynkty i mogę ranić obrońców na wszelkie sposoby” – powiedział po Sobotnie zwycięstwo 4:1 z West Hamem.
Przejście do środka oznacza, że Kulusevski jest w stanie maksymalnie wykorzystać swoją wizję rozbijania obrony przeciwnika, co robi na niezwykle wysokim poziomie. Jednak tym, co wyróżnia decyzję o przesunięciu go w pole karne, jest nie tylko umiejętność tworzenia sytuacji dla kolegów z drużyny, ale także chęć wywierania presji i pomagania w wymuszaniu strat w ostatnich tercjach. Jak dotąd w tym sezonie Spurs mają drugą najwyższą średnią posiadania piłki (61,7%) w Premier League, ale kiedy tracą piłkę, bezlitośnie wywierają presję na przeciwnikach, aby jak najszybciej ją odzyskali.
Był to jeden z głównych powodów, dla których Postecoglou tego lata starał się pozyskać Dominica Solanke, reprezentanta Anglii, jednego z najbardziej pracowitych napastników w lidze. Przesunięcie Kulusevskiego w bramce oznacza, że Solanke ma wsparcie potrzebne do ciągłego wywierania presji, co jest jednym z powodów, dla których Spurs zajmują czołowe miejsca pod względem posiadania piłki w ataku (60), a indywidualny wskaźnik prowadzi Kulusevski (13).
Chociaż Spurs niekoniecznie wpadli na wyższy poziom – po ośmiu meczach zajmują siódme miejsce i upadek w Brighton pokazuje, że przed Postecoglou jest jeszcze dużo pracy – występy Kulusevskiego to nie tylko jasny punkt, ale wręcz olśniewające światło.
W przeszłości wchodził i wychodził z meczów. Jednak teraz Kulusevski jest prawdopodobnie najrówniej grającym zawodnikiem Spurs. Kiedy już zdobędzie piłkę, sieje spustoszenie w ostatnich tercjach meczu i nie należy do osób, które uchylają się od walki w defensywie, aby zakłócić rytm przeciwnika – popełnił też więcej fauli (13) w lidze niż jakikolwiek inny zawodnik Spurs.
Nie jest tajemnicą, że Postecoglou często zdobywa trofea w swoim drugim sezonie w klubie, co może świadczyć o tym, że decyzja o wystawieniu Kulusevskiego w środku pola to dla Spurs największa szansa na zakończenie passy bez trofeum.
