Arcydzieło horroru ciała, alegoria trans i pokręcona komedia Julii Ducournau Tytan to jeden z najodważniejszych oryginalnych filmów ostatniej dekady. Nawet skok w windzie — o ile ten film Móc podsumowując – brzmi to zupełnie nieprawdopodobnie: striptizerka z tytanowym implantem w czaszce, która uprawia seks z samochodami i zabija ludzi (Agathe Rousselle), ucieka przed policją tylko po to, by wpaść na komendanta straży pożarnej, który uważa ją za jego długą -zaginiony syn (Vincent Lindon). W jakiś sposób odtąd robi się tylko bardziej oburzająco! Ale pod całą krwią i wnętrznościami, Tytan to zaskakująco delikatna opowieść o alternatywnych formach pokrewieństwa i budowania rodziny, która ostatecznie rzuca nam wyzwanie, abyśmy zastanowili się nad granicami samego człowieczeństwa.
Najbardziej krwawa rzecz, jaka się wydarzyła: Ktoś bardzo boleśnie rodzi metalową kulę. — Samanta Allen
Surowy (2017)
Jeśli chcesz Tytanwarto także obejrzeć debiutancki film Julii Ducournau o dojrzewającej wegetariance, która staje się kanibalem. Główna bohaterka filmu Justine (Garance Marillier) zmuszona jest jeść królicze nerki podczas nękania w szkole weterynaryjnej, co wzmaga jej głód surowego mięsa. Justine zaczyna od niegotowanego kurczaka, ale wkrótce przechodzi do gryzienia odciętego palca swojej siostry, zrzucając winę na psa, gdy zostanie złapany. Ducournau nie stroni od bezkompromisowej krwi, ale prawdziwy horror polega na tym, jak nasze ciała mogą nas zdradzić. Surowy pokazuje, jak często funkcje naszego organizmu wymykają się spod naszej kontroli, co pokazuje, że wszyscy jesteśmy w pewnym stopniu zwierzętami. Zwrot akcji filmu – którego nie zdradzę – dodaje przejmującego i, ośmielę się powiedzieć, pełnego nadziei, zakończenia tej filmowej uczty.
