Zmarła Lynda Obst, doświadczona producentka filmowa, której twórczość obejmowała zarówno nagrodzone Oscarem „Flashdance” i „Interstellar”, jak i klasyki komedii romantycznej „Bezsenność w Seattle” i „Jak stracić faceta w 10 dni”. Miała 74 lata.
Obst zmarła we wtorek rano w Los Angeles, co potwierdził dziennik „The Times” jej syn, producent i menadżer Oliver Obst. Przyczyna śmierci nie została ujawniona. „Była jedyna w swoim rodzaju” – powiedział Oliver Obst.
„Moja mama była pionierką i zagorzałą zwolenniczką kobiet. Była także niesamowitą matką, siostrą i najlepszą przyjaciółką” – dodał w oświadczeniu dla „The Times”. „(Moja żona) Julie i ja jesteśmy niesamowicie wdzięczni, że była moją mamą i że moje córki mogły ją mieć za babcię. Będzie nam jej bardzo brakować.”
Brat Lyndy Obst, Rick Rosen, czołowy agent telewizyjny Williama Morrisa Endeavoura, powiedział we wtorek „The Times”, że jego siostra jest siłą natury.
„Byliśmy z niej bardzo dumni i z tego, czego udało jej się dokonać, gdy kobiety w branży filmowej były tak trudne” – powiedziała Rosen. „Przetarła szlak dla kobiet w branży. Wywalczyła sobie drogę.”
Dodał: „Była bardzo zafascynowana swoją pracą i sztuką. Ale przede wszystkim rodzina była najważniejsza. Była bardzo dumna ze swojego syna Oly i swoich wnuczek. Rodzina była dla niej wszystkim.”
Lynda Obst zmarła kilka miesięcy po tym, jak ujawniła to „Hollywood Reporter”. Luty że od lat cierpiała na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, POChP. „Po hiszpańsku «spierdolę sobie płuca»” – zażartowała magazyn w tamtym czasie, zastanawiając się nad swoją bogatą karierą i szczegółowo opisując różne metody leczenia.
„Mam już za sobą oficjalne leczenie, więc trolluję i wszystko studiuję. Jestem maniakiem nauki i teraz jest na to dobry moment” – powiedziała THR. „Zamierzam poddać się jeszcze dwóm zabiegom i zobaczyć, czy pomoże. Wierzę w włożenie wysiłku”.
Karierę producencką Obst można prześledzić na początku lat 80., kiedy po raz pierwszy otrzymała tytuł producenta współpracującego przy „Flashdance” Adriana Lyne’a. Film zdobył wiele nominacji do Oscara, a w 1984 roku zdobył nagrodę za oryginalną piosenkę za zaraźliwy „Flashdance… What a Feeling” Irene Cary.
W kolejnych latach Obst miał w planach kolejnych zdobywców i kandydatów do Oscara, którzy później wyprodukowali film Fisher King z Robinem Williamsem i Jeffem Bridgesem, a ostatecznie pomogli w sprowadzeniu filmów „This Is My Life” i „Bezsenność” przyjaciółki Nory Ephron. Seattle” na ekran.
Wydany w 1993 roku film „Bezsenność w Seattle” z Tomem Hanksem i Meg Ryan wcielił się w miłość na odległość i zdobył dwie nominacje do Oscara za oryginalny scenariusz i oryginalną piosenkę. Choć komedie romantyczne – w tym „Jak stracić faceta w 10 dni”, „Angus, stringi i całowanie się” oraz „Pewnego pięknego dnia” – były znaczącymi pozycjami w CV Obst, swoje umiejętności wykorzystała także w thrillerach i science-fiction filmy, w tym „Kontakt”, „Oblężenie”, a przede wszystkim nagrodzony Oscarem „Interstellar” Christophera Nolana z 2014 roku.
Obst, jedna z najwybitniejszych producentek w Hollywood, wyjaśniła Złotym Globom w: 2022 wywiad, dlaczego jej zdaniem kobiety są dobrymi producentami.
„Myślę, że kobiety są niezwykle opiekuńcze, ponieważ jesteśmy matkami” – powiedziała, podkreślając niezależność kobiet, umiejętności wielozadaniowości i współczucie.
Lynda Rosen Obst urodziła się 14 kwietnia 1950 r. Wychowała się w Harrison w stanie Nowy Jork i ukończyła Pomona College w Claremont, gdzie studiowała filozofię. Studiowała także na Uniwersytecie Columbia.
Przed przejściem na produkcję Obst pracowała jako dziennikarka, a także redaktorka magazynu New York Times.
Według THR, po przeprowadzce wraz z ówczesnym mężem do Los Angeles, Obst rozpoczęła karierę w Hollywood w Casablanca Records i FilmWorks, gdzie wykorzystała swoją wiedzę ze świata redakcyjnego, aby rozwijać twórczość pisarzy – w tym współautora „Flashdance” Toma Hedleya. Pracowała także w Geffen Co. pod okiem Davida Geffena, zanim pod koniec lat 80. rozpoczęła solową karierę producencką. podała strona internetowa.
Dorobek filmowy Obst to także „Przygody w opiece nad dziećmi”, „Hotel złamanych serc”, „Hope Floats” i „Someone Like You”. W ostatnich latach pełniła funkcję producenta wykonawczego seriali telewizyjnych, w tym „Helix”, „Hot in Cleveland”, „Good Girls Revolt” i „The Hot Zone”.
Jako producentka nominowana do nagrody Emmy opisała swoje doświadczenia z Hollywood w książkach „Hello, He Lied” i „Bezsenność w Hollywood”.
Na kilka miesięcy przed śmiercią w czasie walki z POChP Obst powiedziała, że „bycie kreatywnym dodaje mi energii”.
Powiedziała THR: „Gdybym nie pracowała, byłabym śmiertelnie znudzona, a mimo to nieźle sobie radzę”.
Pisarka Timesa, Meg James, przyczyniła się do powstania tego raportu.
