Recenzja „The Fire Inside”: film biograficzny o boksie, który nie zawsze zachwyca

Historia Flint olimpijki Claressy „T-Rex” Shields, ogień wewnątrz Pełnometrażowy debiut reżyserski czarna pantera Autorka zdjęć Rachel Morrison. Dramat bokserski, napisany przez Światło księżycaBarry Jenkins śledzi wzloty i upadki tradycyjnego filmu biograficznego o sporcie, aż do skutku, po czym nabiera nieoczekiwanego tempa. Jednak rytm tej historii jest często powściągliwy i niezręczny, przez co film nigdy nie odnosi pełnego sukcesu.

Jest to szczególnie wstyd, biorąc pod uwagę jego gwiazdorską wydajność. dorosły Jest Ryan Destiny w roli potężnej Shields i Brian Tyree Henry jako jej ciężko pracujący trener Jason Crutchfield. Obaj aktorzy wnoszą do swoich ról ogromny niuans i pasję, zmieniając Shieldsa i Crutchfielda w w pełni ukształtowane postacie, których dramat interpersonalny pozostaje wciągający przez cały czas, nawet jeśli konstrukcja filmu wydaje się utrudniona. Jest to, słusznie i niestety, dzieło samo w sobie sprzeczne, co czyni go dziwnie doskonałym ucieleśnieniem opowiadanej historii.

Co jest ogień wewnątrz O tym?

dawny tytuł krzemień mocnyFilm opowiada w równym stopniu o rodzinnym mieście Shieldsa w Michigan, jak i o olimpijskim bokserze. Niektóre filmy sportowe rozgrywane poza Filadelfią skalisty W niezwykle sprytny sposób uchwycono relację między człowiekiem a miejscem. Biorąc pod uwagę jej trudne wychowanie, marzenia Shields często kontrastują z rzeczywistością, co stanowi solidny fundament dramatyczny.

Flint mógł wejść do głównego nurtu świadomości po wyjściu na światło dzienne kryzysu wodnego w 2014 roku, ale historia Shields rozgrywa się przed Igrzyskami Olimpijskimi w 2012 roku i opowiada o miejscu już dotkniętym kryzysem gospodarczym. Prolog filmu przedstawia przedwcześnie rozwiniętą, wściekłą Shields, która próbuje wedrzeć się do sali bokserskiej dla chłopców w Crutchfield i choć trener-wolontariuszka początkowo się waha, jego uparta żona Mickey (D’Andre Aziza) Rada zmusza ją do ponownego rozważenia swojej płci… postawa oparta.

Lata mijają, Crutchfield pozostaje po stronie Shieldsa, często ze szkodą dla finansów, ale jego wiara w młodego geniusza idzie w parze z poczuciem własnej wartości. W końcu, biorąc pod uwagę jej rozbite życie rodzinne, rady jej trenera są najbliższe wskazówkom jej rodziców. Jej ojciec przebywa w więzieniu i chociaż jej matka Jackie (Olunike Adeleye) jest fizycznie obecna, ona emocjonalnie zawsze jest gdzie indziej, pozostawiając nastoletnią Shields, aby wychowywała dwójkę młodszego rodzeństwa.

Kiedy pojawia się możliwość rywalizacji krajowej (i międzynarodowej), Shields i Crutchfield wpadają w szał i zaczynają burzyć rekordy i bariery, ale przebicie się do wielkiego sportowego świata to kwestia delikatnej polityki. Zwycięstwo nie polega tylko na zadawaniu ciosów, ale na zmierzeniu się z niewypowiedzianą niechęcią rasową i sprzecznymi koncepcjami kobiecości – na zaakceptowaniu tradycyjnego „piękna” poza ringiem, pomimo trudnych, męskich wymagań stawianych przez ten sport. Wszystkie te wyzwania tworzą ciekawy dramat podczas podróży Shieldsa. Jednak jego główne wyzwania nadal pozostawały we Flincie i trwały długo po jego sukcesie w grze.

Punktem kulminacyjnym większości filmów sportowych może być początkowy wzrost sławy sportowca, ogień wewnątrz Praktycznie zamienia się w własną kontynuację. Drugą połowę poświęca zakulisowym żądaniom amerykańskich zawodniczek, w szczególności czarnoskórych zawodniczek, które pomimo swoich osiągnięć mogą nie otrzymać takiej samej struktury wsparcia, jak ich biali i/lub koledzy z drużyny.

Taka struktura wyróżnia film na tle współczesnych, czyniąc go szerszą analizą społeczno-kulturową, jednocześnie zmuszając jego dwa główne wątki do poddania się drastycznym zmianom – jako jednostki i jako całość. Jednak główny problem jest niepokojący ogień wewnątrz Dzieje się tak dlatego, że wiele jego konfiguracji rzadko skutkuje skutecznymi, dramatycznymi wypłatami. Wszystkie elementy są obecne, ale rzadko tworzą satysfakcjonujący duży obraz.

ogień wewnątrz Pełne iskier, które nigdy w życiu nie wybuchły.

Źródło: Sabrina Lantos © 2024 Amazon Content Services LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Morrison na fotelu reżyserskim – który zastrzelił Ryana Cooglera Stacja Fruitvale I Dee Reesa zmącić – Nieustannie stara się podkreślić dramaturgię każdej chwili. Wraz z autorką zdjęć Reną Yang utrzymuje wyczucie miejsca, nastroju i tempa w każdym ujęciu, ale rzadko jej sceny kończą się momentami odpowiednio podnoszącymi na duchu, frustrującymi, zabawnymi, a nawet ciekawymi.

Walka na ringu została uchwycona z wyczuciem szybkości i uderzenia, a strzały i sekwencje dają wyraźne poczucie czasu i fizyczności. Odizoluj wszelkie odcinki trwające od 30 do 60 sekund i ogień wewnątrz Mam wrażenie, że to jeden z najwspanialszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Ale ogólnie rzecz biorąc, jest to jedno z najbardziej rozczarowujących dzieł tego rodzaju. Tworzy oczekiwanie na szczęście, sukces, stratę i cierpienie, ale kiedy przychodzi czas na pociągnięcie za spust, kończy się to niepowodzeniem.

Każdy mikropunkt kulminacyjny ma w sobie wyraźną głupotę, co sprawia, że ​​oglądanie filmu wywołuje frustrację i deflację, nawet jeśli tekst i obrazy na ekranie mają na celu maksymalne wywarcie wrażenia. To film, którego rytm często słabnie, głównie dlatego, że odmawia czerpania przyjemności z kinowych przyjemności (a nawet oburzenia), do których konsekwentnie dąży.

Jednak on ogień wewnątrz Pomimo zaskakującej produkcji, pozostaje to całkiem zabawny, prestiżowy film biograficzny, co potwierdza jego kreacje.

ogień wewnątrz Zapewnia niezwykłą wydajność.

Źródło: Sabrina Lantos © 2024 Amazon Content Services LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Na każdym kroku obaj prowadzą ogień wewnątrz Dostarczaj głęboko przemyślane przedstawienia, które ożywiają ich postacie. Są tak dobrzy w tym, co robią (a Morrison jest tak biegły w prowadzeniu ich do celów emocjonalnych), że ich umiejętności są niemal szkodliwe dla ostatecznej, niezrównoważonej formy filmu. Na każdym kroku napełniają Cię nadzieją i wiarą, że to, co oglądasz, może być czymś wielkim, a nie tylko przyziemnym.

Ogromną jego częścią jest nieustraszona materialność przeznaczenia. Aktorka toczy nieustanną wojnę nie tylko z otaczającym ją światem, ale także z poczuciem istnienia tarcz, sposobem poruszania się po świecie, który mimo emanującego okrucieństwem okazuje się dzięki Widoczności mieczem obosiecznym do mechaniki sponsoringu i mediów. A jednak niezłomność bohaterki kontrastuje także z jej własnymi słabościami i sposobem, w jaki okazuje niewinny, dziewczęcy entuzjazm podczas nastoletniego romansu z innym uczniem Flinta.

Tymczasem Henry prowadzi kolejny mistrzowski kurs przemyślanego występu, w którym wciela się w człowieka, który stara się pozostawić swój ślad w świecie, żyjąc poprzez inną osobę. W filmie nigdy nie pojawia się wątek zastąpienia Crutchfielda córką Shieldsem, gdy Crutchfield jest na studiach, ale podejście Henry’ego do tej historii – jego wyraźna świadomość jej tematów i trajektorii – gwarantuje to Zewnętrzny dramat jest podsycany przez sprzeczne kwestie rodzicielstwa. Tak naprawdę historia Crutchfielda w równym stopniu dotyczy oczekiwań społecznych i rasowych związanych z płcią, jak historia Shieldsa, tego, czego oczekuje się od niego jako mężczyzny (i jako ojca) oraz tego, czego nie jest w stanie osiągnąć samodzielnie, biorąc pod uwagę jego ciągłą wojnę pomiędzy, jako osoba związana opresyjnymi warunkami ekonomicznymi.

Debiut Morrisona może nie był sukcesem, ale uosabiał wszystko, co mogło być świetne. Ma prawdziwe poczucie pasji i szczegółowe zrozumienie mechanizmów społecznych, które często przekłada na dramatyczne momenty, nawet jeśli rzadko dają one coś satysfakcjonującego.

ogień wewnątrz Teraz w kinach.