Żyją jedyni główni członkowie obsady „Policjantki” z 1974 roku

Dramaty policyjne przeżywały rozkwit w latach 70. (a później były parodiowane w latach 80.) dzięki „Przeciągowi”, kiedy scenarzysta telewizyjny Robert L. Collins wpadł na coś, co uważał za genialny pomysł, pod koniec kadencji administracji Richarda M. Nixona: co by było, gdyby zamiast „policjanta” „policja”KobietaStacja NBC powiedziała „Pokaż nam”, a Collins odpowiedział „Policjantką” z Angie Dickinson w roli sierżant Suzanne „Pepper” Anderson.

„Policjantka” była tak postępowa, jak można było się spodziewać po godzinnym dramacie sieciowym z lat 70., kiedy taki dramat był rzadkością. Każdy Gatunek poprowadzi kobieta. Raz w tygodniu Dickinson kreowała półfeministyczny wizerunek niezwykle kompetentnej stróża prawa, mającego tendencję do noszenia obcisłych koszul i spodni. Przynajmniej raz wystąpiła pod przykrywką w kostiumie kąpielowym. Jak po latach poskarżył się prasie, pisarze lubili, gdy jego postać była w akcji podczas kąpieli.

Pomimo tych ustępstw na rzecz chętnych widzów, serial nadal wywarł pozytywny wpływ na organy ścigania, ponieważ zwiększyła się liczba zgłoszeń kobiet do wydziałów policji w całym kraju (choć warto zauważyć, że Według Biura Pomocy SprawiedliwościDo 2023 r. kobiety będą stanowić zaledwie 12% wszystkich funkcjonariuszy zaprzysiężonych). I choć poza pierwszym sezonem serial nie miał zabłysnąć w rankingach Nielsena, radził sobie wystarczająco dobrze, dopóki nie został przeniesiony na niekorzystny przedział czasowy na czwarty i ostatni sezon.

„Policjantka” mogła być dla Dickinsona wielką gwiazdą, ale zadziałała dzięki koleżeństwu jej grupy. Dickinson miał świetną chemię z niedawno zmarłym Earlem Hollimanem w roli swojego przełożonego sierżanta Billa Crowleya w Pepper, a także w tajnym połączeniu Pete’a Roystera (Charlesa Dierkopa) i Joe Stilesa (Eda Bernarda).

Biorąc pod uwagę, że serial nie był emitowany przez 46 lat, nie powinno dziwić, że straciliśmy więcej niż Holliman. Ale z radością dowiesz się, że dwóch stałych bywalców serialu wciąż jest z nami!

Jeśli nigdy nie widziałeś „Policjantki”, najdokładniejszym opisem, jaki mogę podać, jest to, że były to bardziej wyluzowane „Aniołki Charliego”. Tajne śledztwa narzucane Pepper i jej przyjaciołom były zazwyczaj poważną sprawą, ale nigdy nie pomyliłoby się serialu z „Dragnet”, nie mówiąc już o „Serpico”. Oglądanie go podczas początkowej emisji w NBC było mniej stresujące i obecnie rozgrywa się go jak obóz. W ten sposób mogę powiedzieć, że Joe Styles Eda Bernarda nie był niczyim pomysłem na takiego zbuntowanego detektywa jak John Shaft Richarda Roundtree.

Kiedy w 1978 roku „Policjantka” zakończyła swoją emisję, Bernard zdecydował się od razu zająć się rolą dyrektora Jima Willisa w popularnym serialu o koszykówce dla szkół średnich Bruce’a Paltrowa „The White Shadow”. Kilka lat później dostał stałą rolę porucznika Billa Gilesa w serialu „Hardcastle & McCormick”. Potem miał jednorazowe występy jako funkcjonariusz policji lub sędzia w filmach i programach takich jak „Doogie Howser, MD”, „Homeward Bound: The Incredible Journey” i „NYPD Blue”. Jego ostatnim osiągnięciem była rola Moody’ego Browna w filmie Zimna sprawa z 2005 roku, więc wygląda na to, że Bernard (85 lat) przeszedł na emeryturę.

Angie Dickinson to bez przesady legenda Hollywood. Niegdyś królowa piękności przedarła się do telewizji w wieku dwudziestu kilku lat dzięki występom w takich programach jak „Death Valley Days”, „Gunsmoke” i „Wagon Train”. Zadebiutowała w filmie w 1954 r. w „Lucky Me”, a pierwszą główną rolę zagrała u boku Jamesa Arnessa w 1956 r. w „Gun the Man Down”. Rola dzielnej hazardzistki Feathers u boku Johna Wayne’a w westernie Howarda Hawksa „Rio Bravo” uczyniła z niej z dnia na dzień pełnoprawną gwiazdę filmową. Wystąpiła jako żona Franka Sinatry, Beatrice w „Ocean’s 11”, femme fatale w klasyku noir Dona Siegela „The Killers” i niebezpieczna kobieta innego rodzaju w sprośnym „Point Blank” Johna Boormana.

Po wzlotach i upadkach wczesnych lat 70. Dickinson szukał czegoś głośnego i stabilnego. Projekt ten stał się „Policjantką”. Jak wspomniano, jego sierż. Susan „Pepper” Anderson była symbolem seksu i ambitną osobą w czasach, gdy ruch feministyczny w Ameryce nabierał rozpędu. Dickinson otrzymała także trzy nominacje do nagrody Primetime Emmy za rolę Pepper, co było ostatnim razem, kiedy zdobyła poważne uznanie (nominowaliśmy ją także za rolę Janet-Leigh-ing Janet Leigh w przełomowym thrillerze erotycznym Briana De Palmy) „Przygotuj się na zabijanie „).

Dickinson nadal występował w filmie i telewizji w latach 80. i 2000. Do godnych uwagi występów telewizyjnych zaliczał się seriale „The Larry Sanders Show”, „Ellen” i „Saturday Night Live” (prowadził w 1987 r.), natomiast w filmach wystąpił w „Even Cowgirls Get the Blues”, „Sabrina” i Were niezapomniany. „zapłać dalej”. Jego ostatni występ miał miejsce w 2009 roku w filmie Hallmark „Mending Fences”. Od tego czasu 93-latek cieszy się życiem i od czasu do czasu udziela wywiadów takim szczęściarzom jak ja.