Występ Quentina Tarantino w filmie Muppety jest fajny (i dziwny)

W latach 90. Muppety zapoczątkowały trend, który niestety został przerwany. W 1992 roku trupa lalek wystąpiła w „Opowieści wigilijnej Muppetów”, w której gracze Muppetów wcielili się w postacie z nieśmiertelnej opowieści bożonarodzeniowej Charlesa Dickensa. W 1996 roku The Muppets wypuścili znakomity film „Muppet Treasure Island”, w którym zastosowano podobne podejście; Muppety były po prostu aktorami tworzącymi własną, nowoczesną wersję klasyki literackiej. Było to sprytne wykorzystanie Muppetów i istniały podstawy, by sądzić, że będą nadal tworzyć wysokiej klasy adaptacje literackie.

Niestety, tendencja ta zakończyła się w 1999 roku wraz z premierą „Muppetów z kosmosu”, ostatniego kinowego filmu fabularnego zespołu od 12 lat.

Jednak w międzyczasie nastąpiła dodatkowa podróż w świat literatury. W 2005 roku stacja ABC wyemitowała film telewizyjny „Czarnoksiężnik z krainy Oz Muppetów”, w którym Ashanti zagrała rolę Dorothy Gale. Kermit Żaba zagrał Stracha na Wróble, Gonzo zagrał Blaszanego Drwala (hm, Blaszaną Stwór), a Panna Piggy zagrała wszystkie cztery czarownice z opowieści. Na początku była też krótka scena, w której Dorota miała okazję spotkać „prawdziwe” Muppety, ponieważ one także były podróżującą grupą performerską po tym świecie.

„Czarnoksiężnik z krainy Oz” to zabawna i nieco nierealistyczna wersja. Pod koniec filmu, tuż przed tym, jak Dorothy oblewa wodą Złą Czarownicę z Zachodu, powodując jej odejście w zapomnienie, film zatrzymuje się i przenosi do hollywoodzkiej sali konferencyjnej, gdzie Kermit pracuje jako szef studia. Naprzeciwko jej stołu siedzi Quentin Tarantino, bawiący się w siebie i wymyślający, w jaki sposób Dorota mogłaby zamordować wiedźmę w bardziej brutalny sposób. Tarantino, słynący z przemocy filmowiec, był dziwnym wyborem na epizodyczną rolę celebryty w filmie o Muppetach.

Tarantino wkroczył na scenę w 1992 roku wraz z premierą swojego dobrze napisanego i notorycznie brutalnego filmu o napadach „Wściekłe psy”. Jego kontynuacja z 1994 roku, imponujący film kryminalny „Pulp Fiction”, zdobył ogromną liczbę nagród i nadal znajduje się na czołowych miejscach list najlepszych filmów wszechczasów. Następnie w 1997 roku zaadaptował książkę Elmore’a Leonarda „Rum Punch” do swojego najbardziej dojrzałego filmu „Jackie Brown”. Co ciekawe, większość filmów, które Tarantino nakręcił od 2001 roku, to ćwiczenia gatunkowe, w których ekstremalna przemoc filmowa ma zaradzić poważnej niesprawiedliwości społecznej. , Choć pojawił się w „Czarnoksiężniku z krainy Oz” w 2005 roku, jego najnowszym filmem był „Kill Bill: Tom 2”, będący kontynuacją filmu o zemście inspirowanego sztukami walki, w którym wystąpiła Uma Thurman. W tym filmie było galonów krwi i mnóstwo mieczy.

Kiedy więc Tarantino wpadł na pomysł Żaby Kermita, zasugerował Dorocie, aby wyjęła miecz samurajski – być może wykonany przez Hattori Hanzo – i zabiła nim Złą Czarownicę z Zachodu. „Mówię o kung-fu! Mówię o chodzeniu po ścianach! Mówię o eksplozjach wszędzie!” Kemmit twierdzi, że byłoby to zbyt brutalne jak na film familijny, więc Tarantino twierdzi, że tak, można by nieco złagodzić przemoc. Zamiast tego sugeruje użycie CGI do przekształcenia Złej Czarownicy w różne inne postacie, w tym seksownego lisa wampira. („Wiesz, to wszystko jest zrobione w klasycznym stylu anime dla dzieci.”)

Kermit twierdzi, że byłoby to zbyt drogie, więc Tarantino sugeruje Dorocie wyrzucenie Złej Czarownicy. w twarz. „Teraz na to” – mówi Kermit – „możemy sobie pozwolić”. I oto wszystko w ostatnim filmie.

Dobrze się stało, że twórcy „Czarnoksiężnika z krainy Oz” umieścili w swoim filmie Tarantino, ponieważ, jak wszyscy wiemy, małe dzieci uwielbiają filmy Quentina Tarantino. O ile wiem, ośmioletnie dzieci szczególnie lubią „Nienawistną ósemkę”.

W maju 2005 r. Tarantino pojawił się w „Late Night with Conan O’Brien”. A reżyser Chatterbox miał wiele do powiedzenia na temat pracy z Muppetami. Podobnie jak wielu aktorów ludzkich, zachwycał się umiejętnościami lalkarzy obsługujących postacie marionetkowe i odkrył, że wchodzi w interakcję z prawdziwymi Muppetami, a nie z lalkarzem. Tarantino złożył specjalny hołd pianiście Rolfowi the Dogowi z „The Muppet Show” i jego oryginalnym współpracownikom Kermitowi Żabie (oba pierwotnie grał Jim Henson, chociaż od tego czasu Bill Barretta grał Rolfa). 1996). Tarantino powiedział, że na początku kochał Rolfe’a, na co Rolfe odpowiedział tonem lamentu, nienawidząc tego, że jego rola w Muppetach zmniejszyła się od lat 70. „To tak, jakbym prowadził prawdziwą rozmowę ze starą, zgorzkniałą gwiazdą filmową!” – zauważył Tarantino.

Tarantino rozmawiał także z członkinią Muppet z Electric Mayhem, Janice (w tej roli Tyler Bunch w 2005 roku), która przyznała, że ​​się w niej podkochuje. Bez ostrzeżenia pocałował jej usta Muppetów, by dopiero później przyznać, że całował dłoń Buncha. O’Brien, jak i każdy, kto spotkał Muppety, przyznał, że był podobnie zdumiony, gdy zobaczył Żabę Kermita.

Od 2005 roku Muppety wystąpili w dwóch dodatkowych filmach fabularnych: „The Muppets” z 2011 roku i „Muppets Most Wanted” z 2014 roku. Wystąpił także w nieudanym serialu telewizyjnym „The Muppets” z 2015 roku oraz w filmie „The Muppets” z 2020 roku. Muppets Now” i „The Muppets Mayhem” z 2023 r.; wystąpił także w świątecznym programie rozrywkowym z Lady Gagą oraz w specjalnym programie Disney+ „Muppets Haunted Mansion”. Quentin Tarantino nie wyreżyserował żadnego z nich.