Sherwood Schwartz prawie dodał dinozaura na Wyspę Gilligana

Siedmiu głównych bohaterów serialu komediowego Sherwooda Schwartza z lat 60. „Wyspa Gilligana” na stałe wpisało się w światową świadomość popową, wyłaniając się jako nowy kanon wyraźnie amerykańskich ideałów komedii dell’arte. Profesor (Russell Johnson) to zaktualizowana wersja Il Dottore. Pan Howell (Jim Backus) jest nowym Pantalone. Skipper (Alan Hale) to bez wątpienia nowoczesny Scaramuccia, a Gilligan (Bob Denver) to Arlecchino. Dodatkowo Mary Ann (Dawn Wells) to prawdopodobnie Columbiana, Ginger (Tina Louise) to Gianduja, a pani Howell (Natalie Schaefer) to… Myślę, że kolejny Pantoleon.

Trudno sobie wyobrazić świat, w którym siedem postaci z „Wyspy Gilligana” uległo tak dramatycznej zmianie, ponieważ siedem postaci, które widziała widzowie, było doskonałych. Zawsze można się domyślić, jak jedna postać może wchodzić w interakcję z drugą.

Oczywiście potrzeba było trochę prób i błędów, aby uzyskać odpowiednie znaki. W oryginalnym, niewyemitowanym (do 1992 r.) odcinku pilotażowym Gilligan, Skipper i Howells byli tymi samymi, ale Ginger, Mary Ann i Profesor byli różnymi postaciami granymi przez różnych aktorów. Profesor był bardziej zalotnym nauczycielem w szkole średniej, granym przez Johna Gabriela. Ginger i Mary Ann były pierwotnie parą plotkujących sekretarek o imieniu Ginger i Bunny, granych przez Kit Smith i Nancy McCarthy. Dopiero gdy Schwartz dokonał pewnych przeróbek, powstał znany zespół siedmiu osób.

Wygląda na to, że podczas procesu przezbrajania była też około ósma postać. Według bezcennych wspomnień Schwartza „Wewnątrz wyspy Gilligana: od stworzenia do dystrybucji” Hunt Stromberg Jr., jeden z producentów serialu, obejrzał odcinek pilotażowy i zdał sobie sprawę, że siedem zwierząt powinno wylądować na niezbadanej bezludnej wyspie… i znaleźć tam małego, przyjaznego dinozaura, który już tam mieszka.

Schwartz opowiedział następującą historię (sparafrazowaną tutaj dla zwięzłości):

Wygląda na to, że Stromberg oglądał oryginalny odcinek pilotażowy, w którym opisano, jak siedmiu uciekinierów utknęło na mieliźnie. Była scena, w której Gilligan, który niedawno uległ wypadkowi, wspiął się na palmę, aby lepiej widzieć wyspę. Wydaje się, że Stromberg czuł, że Gilligan powinien już w tym momencie zobaczyć dinozaura i entuzjastycznie zasugerował ten pomysł Schwartzowi. „Wyobraź sobie to!” Powiedział: „To jest nasza odpowiedź dla pana Eda!”

Oczywiście „Mister Ed” był popularnym serialem komediowym z 1961 roku o gadającym koniu. Stromberg chciał powtórzyć sukces tego pokazu z jednym ze swoich ukochanych zwierząt. Zasugerował również, aby nauczyć dinozaura chodzenia na smyczy i stać się ulubieńcem Gilligana. Schwartz, ponieważ był zobowiązany do spełnienia kaprysów dyrektorów CBS, nie mógł zewnętrznie odmówić. Rzeczywiście, on i jego zespół kreatywny natychmiast rozpoczęli poszukiwania narzędzi potrzebnych do wizualizacji dinozaurów na „Wyspie Gilligana”.

Schwartz najwyraźniej zadzwonił do studia animacji Disneya w 1964 roku, wiedząc, że mogliby umieścić w serialu animowanego dinozaura i zmieszać go z aktorami grającymi na żywo. Wygląda na to, że ożywianie dinozaurów zdecydowanie leżało w zasięgu możliwości Disneya, więc jego życzenie mogło się spełnić. Wydaje się jednak, że pomysł został szybko odrzucony, gdy Disney powiedział Schwartzowi, ile będzie kosztować animowany dinozaur. To było bardzo drogie.

Dlatego pomysł dinozaura został porzucony, a pilot został przerobiony, dodając w jego miejsce kilka nowych postaci. Jednak Stromberg w końcu dostał to, czego chcieliśmy. W animowanym serialu będącym spinoffem wytwórni Filmation z lat 70. „Nowe przygody Gilligana” do obsady dołączyła „urocza” małpka o imieniu Snubby (głos twórcy Lou Scheimera). Następnie w animowanym serialu science-fiction „Gilligan’s Planet” z 1982 roku Snubby został zastąpiony przez uroczego gadziego kosmitę o imieniu Bumper (także Skimmer). To jest tak blisko bycia dinozaurem Gilligana, jak nigdy dotąd.