Pięć wysokości, które doprowadziły do ​​muzycznej planety małp

Sezon 7 „Simpsonów” to jeden z najlepszych sezonów telewizyjnych, jakie kiedykolwiek wyemitowano. Serial nie tylko znajdował się wówczas w „złotym wieku” i wprowadzał klasyczny gag za klasycznym gagiem, ale sezon 7 wyróżnia się także tym, że zawierał jedne z najlepszych odcinków Milhouse w historii serialu, w tym fantastyczny „Summer of Off” 4 stopy”. , 2”, w którym poziom przemocy emocjonalnej, na jaką cierpi Milhouse, jest jednym z najzabawniejszych żartów, jakie serial kiedykolwiek próbował.

Dodatkowo w sezonie 7 otrzymaliśmy „Rybkę zwaną Selma”, w którym aktor Troy McClure poślubia siostrę Marge w ramach próby powrotu. Wracając do sławy, McClure zagrał w farsowym musicalu „Zatrzymaj planetę małp, chcę wysiąść!” zagrał w. Zawiera duży numer muzyczny nazwany na cześć głównego bohatera filmu, doktora Zaiusa. Ta scena sama w sobie mogłaby prawdopodobnie uczynić „Rybkę zwaną Selmą” jednym z najlepszych odcinków „Simpsonów” w historii. Nawet teraz serial wciąż nawiązuje do swojego najwspanialszego muzycznego momentu – może z wyjątkiem piosenki o kolejce jednoszynowej.

Dwuminutowa przerwa w programie „Stop the Planet of the Apes” zawiera parodię filmu „Planeta małp” z 1968 r., przeboju popowego austriackiego artysty Falco „Rock Me Amadeus”, parodię musicalu z 1961 r. „Zatrzymaj to, co udało się zrobić. Świecie, chcę wysiąść!” i w ogóle idea musicalu, z jego niesmacznymi występami wykonawców muzycznych, odzwierciedlającymi najgorsze impulsy teatru muzycznego. Jest też fragment, w którym małpa tańczy breakdance, co, tak się składa, było jednym z kilku dziwacznych scen, które showrunnerzy Bill Oakley i Josh Weinstein rzucili, gdy zdecydowali się oprzeć na najśmielszych pomysłach swoich scenarzystów.

Pierwsza wersja scenariusza „Ryby zwanej Selmą” nie zawierała nawet muzyki do „Planety małp”. Twórcy serialu po prostu wiedzieli, że potrzebny jest im wielki powrót Troya McClure’a, ale gdy pojawił się pomysł muzyczny, w pokoju scenarzystów zapoczątkowała reakcję łańcuchową, w wyniku której pięć „szalonych” głosów zjednoczyło się w tym momencie geniusz satyryczny.

Bill Oakley i Josh Weinstein pracowali w „Simpsonach” od trzeciego sezonu, ale w siódmym sezonie zostali showrunnerami, wnosząc ze sobą znaczne doświadczenie i wiedzę pisarską. Jak powiedział źródło Weinstein twitter/xJedną z najlepszych wskazówek pisarskich, jakie kiedykolwiek otrzymał, było to, aby zawsze skłaniać się ku dziwacznym pomysłom lub, jak powiedział: „Nigdy nie odrzucaj pomysłu, bez względu na to, jak szalony lub głupi się wydaje. Polegaj na nim. Nie można być czymkolwiek, inaczej stanie się to sceną doktora Zaiusa.

Jak wyjaśnił były showrunner, każdy ze scenarzystów serialu przyczynił się do powstania gotowej muzyki, a każdy utwór był inspiracją dla następnego. Weinstein ujawnił, że scena „Stop the Planet of the Apes” była w rzeczywistości „kombinacją pięciu różnych„ szalonych ”„ głupich ”scenografii”, którą on i Oakley bawili, aby zobaczyć, dokąd doprowadzą.

Według Josha Weinsteina cały pomysł „Zatrzymaj planetę małp” zaczął się od słów scenarzysty Steve’a Tompkinsa: „A co, gdybyśmy nakręcili musical „Planeta małp”? – skomentował Weinstein – „To albo szalone, albo głupie pomysł albo jedno i drugie, ale wszystkim nam się spodobał i wszyscy czujemy jego potencjał, więc mówię przynajmniej, żebyśmy go zbadali i zobaczyli, czy gdzieś to pójdzie Jest.” Oczywiście, do czegoś to doprowadziło, a pomysł Tompkinsa zainspirował innych pisarzy do sprawdzenia, jak zabawnie mogliby stworzyć tę konkretną parodię.

Chociaż Weinstein nigdy nie widział oryginalnej „Planety małp” z 1968 r. – filmu, który wymagał większej liczby wizażystów, niż było w stanie obsłużyć Hollywood – ujawnił kilka kluczowych faktów na temat filmu, zanim podzielił się swoimi przemyśleniami z pokoju scenarzystów. Znasz tę piosenkę Falco?” Taka była geneza „Rock Me Amadeus”. Tak narodziła się piosenka „Dr. Zaius”. Ale to był dopiero początek.

Trzecią propozycję przedstawił doświadczony pisarz „Simpsonów”, George Meyer, który zasugerował „przeplatanie (ing) (tej) piosenki z banalnymi/głupimi dowcipami w starym wodewilowym stylu, takimi jak gag fortepianowy”. Gag na pianinie polega na tym, że Troy pyta McClure’a w połowie utworu, czy nadal może grać na pianinie, na co dr Zayas odpowiada: „Oczywiście, że możesz”, tylko po to, by McClure zaśpiewał: „Cóż, nie mogłem grać wcześniej”. Następnie po scenie kręci się pionowe koło, a aktorzy wykonują krótką przerwę, po czym piosenka zaczyna się od nowa. Wszystko wyszło od burmistrza.

Po ugruntowaniu się głównego pomysłu i kilku zabawnych dodatkach od George’a Meyera i Josha Weinsteina, „Stop the Planet of the Apes” zaczynało układać się w całość. Ale w tym momencie machina dźwiękowa ruszyła i inni pisarze zaczęli rzucać równie absurdalne, ale przezabawne pomysły. Czwarta z nich przyszła jako pielęgniarka u doktora Zois. „Ponieważ jest lekarzem, ktoś poprosił jego pielęgniarkę, aby zaczęła śpiewać: «Ugh, pomóż mi, doktorze Zaius»” – napisał Weinstein w swoim wątku na Twitterze/X. „Nie wiem, czy w filmie jest w ogóle pielęgniarka, ale z pewnością to świetny sposób na rozpoczęcie”.

Wreszcie były showrunner przypomniał sobie innego pisarza, którego nazwiska już zapomniał, i przedstawił pomysł włączenia „wielu ruchów breakdance” do wielkiego numeru muzycznego „Dr. Zaius”. Dlaczego? Ponieważ, jak powiedział Weinstein: „W tamtym czasie wydawało się to trendem występującym w wielu świetnych musicalach na Broadwayu”. To był piąty i ostatni główny ton, który stworzył parodię „Stop the Planet of the Apes”. Ale Weinstein umieścił w swoim wątku wciąż kilka honorowych wzmianek.

W „A Fish Called Selma” przechodzimy do występu „Dr. Zaiusa” aż do kulminacyjnego momentu musicalu, podczas którego Troy McClure śpiewa „Nienawidzę każdej małpy, którą widzę, od szympansa do szympansa”, co pozostaje jednym z najlepsze fragmenty w muzycznej historii „Simpsonów” – być może w całej historii serialu. Josh Weinstein przypomniał sobie, jak ten konkretny dodatek naprawdę przeniósł sytuację w pokoju scenarzystów na inny poziom. „Gdzieś w środku tego całego procesu” – napisał Weinstein – „(pisarz i showrunner „Futuramy”) David Cohen przedstawił linię „szympans-a do szympansa”, co było jednym z tych rzadkich/jedynych przypadków, kiedy naprawdę wiedzieliśmy od razu że linia A stanie się klasykiem, jego ton wyniósł wszystkich na nowy poziom. Według Weinsteina wkład Cohena był momentem, w którym wszyscy na sali wiedzieli, że muszą zastosować się do „szalonych” i „głupich” pomysłów, które podrzuca.

Chociaż propozycje mogły być wówczas „głupie”, niezmienny urok „Stop the Planet of the Apes” pokazuje, jak pozornie głupi pomysł może w rzeczywistości oznaczać znacznie więcej, niż się wydaje. Musical z „Rybki zwanej Selma” to jedna z najlepszych parodii w historii „Simpsonów” i wystarczy rzut oka na komentarze pod wątkiem Weinsteina, aby przekonać się, że ten absurdalny pomysł na musical świetnie pasuje do „The Simpsons”. Simpsonowie.” To było znacznie więcej niż. Głupi” pomysł. To wciąż ulubiony moment fanów w serialu pełnym najlepszych momentów w historii telewizji.

Dla Weinsteina cała sprawa po prostu potwierdza jego pomysł przyjęcia pozornie absurdalnych pomysłów. Autor zakończył swój wątek słowami: „Jeśli masz pomysł i gdy tylko przyjdzie ci do głowy, czujesz, że «jest w nim coś wyjątkowego», to oprzyj się na tym. Najgorszą rzeczą, jaka może się przytrafić, jest to, że zmarnujesz kilka minut lub A co najlepsze, coś, co przemawia do całej grupy i sprawia, że ​​są szczęśliwi”.