Najsłynniejsze starcie Thanosa z wszechmocą miało miejsce w „Infinity Gauntlet”, komiksie, który stał się podstawą Marvel Cinematic Universe. Podczas rozwijającej się miniserialu „Thanos’ Quest” Thanos zebrał sześć kontrolujących wszechświat Klejnotów Nieskończoności (czasami nazywanych Klejnotami Duszy) i umieścił je razem na metalowej rękawicy, pozwalając mu jednocześnie władać swoją mocą.
Oczywiście MCU zmieniło Kamienie Nieskończoności z urządzenia fabularnego w wielofilmową misję MacGuffina, nadając każdemu kamieniowi i jego mocy większe znaczenie. Ale koniec był taki sam: Thanos zebrał Szóstkę i unicestwił połowę wszelkiego życia, nawet jeśli robił to w imię kosmicznej „równowagi”, a nie próbował kusić Śmierci masową ofiarą w jej imieniu.
Ale Victor Von Doom twierdził, że jest bogiem na łamach Marvel Comics, podczas gdy Thanos był jedynie wytworem umysłu pana Starlina. Jedna z najsłynniejszych historii o oryginalnej „Fantastycznej Czwórce” Stana Lee i Jacka Kirby’ego znajduje się w numerach 57–60, kiedy kradnie on Kosmiczną Moc Srebrnemu Surferowi i sieje spustoszenie.
Został słabo zaadaptowany do filmu z 2007 roku „Fantastyczna Czwórka: Narodziny Srebrnego Surfera”. („Wszyscy się bawmy!” Doomsday nie żartuje!)
W oryginalnym „Secret Wars” Jima Shootera z 1984 roku najwięksi bohaterowie i złoczyńcy Wszechświata Marvela zostają sprowadzeni do Battleworld przez boską istotę zwaną Beyonder, która chce, aby walczyli o jego rozrywkę. Doom ostatecznie kradnie moce Beyondera i staje się ostatecznym złoczyńcą serii. Ta historia, aż do God Emperor Doom, z pewnością stanowi podstawę „Secret Wars” z 2015 roku, nawet jeśli ta ostatnia nadmiar lepsza.
Przed remake’iem „Secret Wars” Hickman badał także osiągnięcie przez Dooma boskości w „Fantastycznej Czwórce”. W epilogu „FF” nr 16 (narysowanym przez Steve’a Eptinga) twierdzi Doom Dwa Rękawice Nieskończoności ze zniszczonej międzywymiarowej „Rady Trzcin” i zamiast tego tworzą „Parlament Zagłady” złożony z własnych wariantów.
Następnie pojawiła się „Fantastyczna Czwórka” nr 611 (autorstwa Hickmana i Ryana Stegmanów). Wciągnięty do wszechświata, z którego pochodziła Rękawica, Doom odnajduje pustkę i wypełnia ją kreacją, wyraźnie odwołując się do Księgi Rodzaju. Jednak dzieła Dooma pokonują go. I doszedł do wniosku, że rządzenie jako bóg i tak jest „poniżej niego”.