Jeden z najlepszych horrorów 2024 roku uniknął gniewu dużego studia

„The Substance” Coralie Farguet to niesamowity, rozdzierający wnętrzności horror o ciele, w którym gra kosiarka w „Portrecie Doriana Graya” Oscara Wilde’a. Film, w którym występują fenomenalne kreacje Demi Moore (prawdopodobnie jej najlepsze jak dotąd dzieło) i Margaret Qualley, robi obecnie furorę w sezonie nagród krytyków i może przynieść obu wspomnianym aktorom kilka nominacji do Oscara. Biorąc pod uwagę zawartość graficzną, był to niespodziewany sukces kasowy, przynosząc na całym świecie dochody w wysokości 57 milionów dolarów. Stało się tak pomimo tego, że został usunięty przez Universal Pictures i wydany w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii przez znacznie mniejszego dystrybutora, firmę Mubi.

Dlaczego duże studio, takie jak Universal, tak chętnie porzuciło film, który stał się ulubieńcem krytyków i komercji? To horror o ciałach i stają się one wyjątkowo miękkie. „Substancja” dostarcza satyry z krwawą zemstą, ale 20th Century Fox odniosło kiedyś wielki sukces spektakularnie krwawym „Muchą” Davida Cronenberga. W 2024 roku z pewnością studio takie jak Universal, wiedząc, że po lockdownie w multipleksach zagrzała atmosfera horroru, zignoruje konserwatywne impulsy swojej kadry kierowniczej i zarobi tak, jak powinno inteligentne studio.

Fargate usłyszała, że ​​decyzja o porzuceniu „The Substance” nie była mądra. Nie, to był przypadek pełnej hollywoodzkiej mizoginii.

W wywiadzie dla Le PointFargate ujawnił, że „The Substance” został zrujnowany przez pokaz, który określił jako „najbardziej pamiętny w moim życiu”. Film został wyświetlony trzem funkcjonariuszom: dwóm mężczyznom i jednej kobiecie. Po zakończeniu projekcji film obejrzał jeden z mężczyzn. Gardził tym i zażądał, aby nakręcił ponownie cały film – co było głupotą, ponieważ Fargeat zapewnił ostateczną wersję filmu za pośrednictwem wytwórni Working Title. Zdaniem Fargate przegrana w tej twórczej bitwie skłoniła dyrektora wykonawczego do nakłonienia Universal do odłożenia filmu na półkę.

Fargate uważa, że ​​decyzja była nieprzemyślana, ale musi jeszcze rozwinąć temat (z politycznego punktu widzenia byłoby rozsądne, gdyby kiedykolwiek chciała nakręcić pełny film studyjny). Mam nadzieję, że w końcu powie otwarcie o tym, co wydarzyło się podczas tego pokazu, ponieważ jej argument, że dyrektorka została w zasadzie uciszona po projekcji, zasługuje na wyemitowanie w całości. „To wiele mówi o tym, gdzie w Hollywood nadal leży władza” – stwierdziła Fargate. To haniebne, że coś takiego mogło wydarzyć się w 2024 r. i jasne jest, że osoby odpowiedzialne muszą zostać pociągnięte do odpowiedzialności. Jeśli chodzi o niespokojną publiczność, która krzyczała „wujku” i uciekała z teatru podczas jego bardzo krótkiej premiery kinowej, być może gatunek horroru nie jest dla nich.