Wikingowie Między innymi nordyccy najeźdźcy, rabusie i masakry dążyli do podboju. Anglia,
Możliwe, że trochę tęsknił za domem.
Od dawna panuje przekonanie, że Anglicy pochodzą od Anglosasów, którzy w IV wieku walczyli u boku rzymskich gladiatorów.
A kiedy w VIII wieku pijani duńscy Wikingowie po raz pierwszy przybyli do Wielkiej Brytanii, DNA tych krwiożerczych rabusiów, którzy zdobyli sławę dzięki gwałtom i grabieżom, dołączyło do brytyjskiej puli genów.
Jednak szczątki jednego człowieka znalezione w Yorku mogą całkowicie zmienić historię.
York słynie z Wikingów, a miasto zostało zdobyte przez zaskakująco spokojnych rolników i rzemieślników wikingów w 866 roku.
Zatem fakt, że 25% przodków mężczyzny pochodzi ze Skandynawii, może nie być wielkim szokiem. Tyle że mężczyzna ten żył między II a IV wiekiem – na długo przed panowaniem nordyckim – i prawdopodobnie był rzymskim żołnierzem lub gladiatorem.
Instytut Francisa Cricka, ośrodek badań biomedycznych w Londynie, który dokonał tego odkrycia, stwierdził: „To podkreśla, że przed epoką anglosaską i wikingów, która rozpoczęła się w V wieku naszej ery, w Wielkiej Brytanii żyli ludzie pochodzenia skandynawskiego”.
Wyniki Instytutu, opublikowane w magazynie NatureStanowią część zakrojonego na większą skalę badania mającego na celu zbadanie, w jaki sposób migracja ludzi do Europy kształtuje pochodzenie.
Analizując tysiące szczątków ludzkich w Europie kontynentalnej między 1 a 1000 r. n.e., odkryli trzy odrębne fale migracji po upadku Rzymian na początku pierwszego tysiąclecia.
Dwie fale sprawiły, że ludzie z północnych Niemiec i Skandynawii – w tym żeglujący Wikingowie – pakują walizki i udają się do Europy Zachodniej, Środkowej i Wschodniej.
Zespół znalazł jednak dowody migracji między nimi w okresie od 500 do 800 roku naszej ery, podczas której ludzie przemieszczali się w przeciwnym kierunku, a niektórzy Europejczycy przenieśli się na północ, do Skandynawii.
Na przykład przyglądając się zębom osób pochowanych na szwedzkiej wyspie Aland, naukowcy natrafili na osoby, które pochodziły z Europy Środkowej i wychowywały się lokalnie.
To pokazuje, powiedział, „że ten napływ ludzi na północ nie był jednorazowy, ale trwałą zmianą w liniach rodowych”.
DNA to trudna rzecz, którą trudno uchwycić. Chociaż można prześledzić duże zmiany – na przykład między dzisiejszymi ludźmi a stworzeniami małpopodobnymi, z których wyewoluowaliśmy – subtelne zmiany na przestrzeni kilkuset lat między genetycznie podobnymi ludźmi są trudne.
„Twigstats”, jak naukowcy nazwali swoją nową technologię, mogą to wszystko zmienić.
Eksperci przyjrzeli się 1500 genomom ludzi, którzy żyli w Europie w pierwszym tysiącleciu, aby sprawdzić, ilu z nich miało te same mutacje genetyczne.
Z biegiem czasu naukowcy stworzyli drzewa genealogiczne z niewielką zmianą w DNA każdej „gałązki” – stąd nazwa.
„Twigstats pozwala nam zobaczyć to, czego nie mogliśmy zobaczyć wcześniej, w tym przypadku migrację przez Europę, która rozpoczęła się na północy Europy w epoce żelaza, a następnie z powrotem do Skandynawii przed epoką Wikingów” – powiedział Leo Spiedel, główny autor książki badania i lider grupy w RIKEN, instytucie badawczym w Japonii.
„Nasza nowa metoda może zostać zastosowana w innych populacjach na całym świecie i, miejmy nadzieję, odkryje więcej brakujących elementów układanki”.
Peter Heather, profesor historii średniowiecznej w King’s College w Londynie i współautor badania, powiedział: „Źródła historyczne wskazują, że migracja odegrała pewną rolę w zakrojonej na szeroką skalę reorganizacji krajobrazu ludzkiego w zachodniej Eurazji w drugiej połowie pierwszej dekady XXI w. tysiąclecie p.n.e. Tysiąclecie p.n.e który po raz pierwszy nakreślił Europę rozpoznawalną politycznie i kulturowo, ale charakter, skala, a nawet trajektoria ruchów zawsze były przedmiotem gorących dyskusji.
„TwigStats otwiera ekscytującą możliwość ostatecznego rozwiązania tych ważnych pytań”.
Skontaktuj się z naszym zespołem ds. wiadomości, wysyłając do nas e-mail (e-mail chroniony),
Więcej takich historii, Sprawdź naszą stronę z aktualnościami,
