Damaszek:
Syryjczycy żyli w terrorze przez dziesięciolecia z powodu tego, co wydarzyło się za betonowymi ścianami kompleksu bezpieczeństwa w Damaszku. Teraz dynastia Assad została obalona, a jej lochy i sale tortur odkrywają swoje tajemnice.
Bojownicy rebeliantów stoją na straży przy wejściach do Zakazanego Miasta w stołecznej dzielnicy Kafr Sousa, gdzie znajdowały się biura rządowe oraz siedziby budzących strach służb bezpieczeństwa.
Niezliczone różne agencje monitorujące życie zwykłych Syryjczyków prowadziły własne podziemne więzienia i sale przesłuchań na terenie Ministerstwa Obrony.
Syryjczycy żyli w strachu, że zostaną wezwani na przesłuchanie, po którym mogą nigdy nie wrócić.
AFP znalazła w tym tygodniu ratownika Sleimana Kahwajiego, który przechadzał się po terenie kompleksu, próbując zlokalizować budynek, w którym był przesłuchiwany, a następnie przetrzymywany.
Powiedział, że był jeszcze w szkole średniej, kiedy w 2014 r. został aresztowany pod zarzutem „terroryzmu” – częstego oskarżenia za rządów obalonego już prezydenta Bashara al-Assada, który nie tolerował sprzeciwu.
„Moja droga mamo”
„Spędziłem 55 dni pod ziemią” – powiedział. „W tym lochu było nas 55. Dwóch zmarło, jeden na cukrzycę”.
Graffiti pozostawione przez więźniów na ścianach jest ledwo czytelne w ciemności.
„Moja droga mamo” – ktoś prawdopodobnie napisał własną krwią.
Cele stosowane w izolatkach są tak małe, że nie ma w nich nawet miejsca na położenie się.
Inny były więzień, Theer Mustafa, aresztowany za rzekomą dezercję, wspomina, że w dużej celi stłoczono około 80 więźniów, co zmuszało ich do spania w nich na zmianę.
Wszyscy pozostali więźniowie zostali uwolnieni w niedzielę po ucieczce porywaczy, gdy rebelianci zakończyli błyskawiczną ofensywę na Damaszek rozpoczętą pod koniec ubiegłego miesiąca.
Duży tłum wdarł się do strefy bezpieczeństwa i zdewastował ogromne biura znajdujące się na wyższych piętrach kompleksu.
Tysiące akt wywiadowczych leżało niewykorzystanych, wiele z nich porozrzucanych na podłodze, szczegółowo opisujących działania zwykłych obywateli podlegających rygorystycznej inwigilacji ze strony agentów służb bezpieczeństwa.
Odręcznie napisany dokument wymienia ponad 10 000 więźniów podejrzanych o przynależność do Bractwa Muzułmańskiego.
Grupa islamistów sunnickich była przekleństwem dla klanu Assada, który jest członkiem mniejszości alawickiej w Syrii i wyznawcą odłamu szyickiego islamu.
Przynależność do Bractwa była karana śmiercią od 1980 r., dwa lata przed tym, jak ojciec i poprzednik Assada, Hafez, rozkazał armii stłumić jego bunt, atakując centralne miasto Hama, zabijając od 10 000 do 40 000 ludzi.
Oprócz nazwiska i daty urodzenia każdego więźnia służby bezpieczeństwa odnotowywały także szczegółowe informacje dotyczące jego zatrzymania i przesłuchania, a także tego, czy i kiedy zmarł.
Inne odtajnione akta zawierają szczegółowe informacje na temat zatrzymania Brytyjczyka pochodzenia syryjskiego, który został poddany badaniu na wykrywaczu kłamstw pod zarzutem pracy dla brytyjskiego wywiadu.
płatni informatorzy
W innym raporcie ze stycznia tego roku szczegółowo opisano śledztwo w sprawie ataku bombowego w rejonie Mazzeh w Damaszku, w którym Irakijczyk został ranny.
Nic nie zostało uznane za na tyle trywialne, aby umknęło uwadze służb bezpieczeństwa. Zawiera także akta rejestrujące działania zwykłych obywateli, a także dziennikarzy i przywódców religijnych.
Nie pozostało to obojętne nawet na ministrów rządu. Agent służb bezpieczeństwa, sporządzając listę członków rządu Assada, dokładnie zapoznał się z zeznaniami każdego ministra – sunnity czy alawitów, chrześcijanina czy druzów.
Służby bezpieczeństwa obsługiwały rozległą sieć płatnych informatorów, którzy dostarczali nawet najdrobniejszych informacji na temat codziennego życia ludzi.
Od soboty rodziny gromadzą się u bram strefy bezpieczeństwa w Damaszku, szukając informacji o losie swoich zaginionych bliskich.
Wiele osób przyjeżdża po raz pierwszy do więzienia Sayednaya – ogromnego kompleksu zatrzymań na obrzeżach Damaszku, gdzie wielu z tych, którzy uniknęli przesłuchań w siedzibie bezpieczeństwa, trafiało na długoletnie więzienie.
„Słyszeliśmy, że są tam tajne lochy. Szukam mojego syna Obady Amini, który został aresztowany w 2013 roku” – powiedziała Khouloud Amini, lat 53, jej mąż i córka.
„Był na czwartym roku na Wydziale Inżynierii, pojechałem do Siednej, ale go nie znalazłem.
„Powiedziano mi, że są tu podziemne lochy. Mam nadzieję, że wszyscy syryjscy więźniowie zostaną zwolnieni”.
(Z wyjątkiem nagłówka, ta historia nie została zredagowana przez personel NDTV i została opublikowana z kanału konsorcjalnego.)
