Pięć lat temu „Gwiezdne Wojny” przyniosły najbardziej skomplikowany sukces kasowy o wartości 1 miliarda dolarów w historii

,Zapraszamy historie kasoweNasza kolumna analizująca cuda, katastrofy i wszystko pomiędzy, a także to, czego możemy się z nich nauczyć.,

„Gwiezdne Wojny” straciły swoją tajemnicę, a winą za to jest „Skywalker. Odrodzenie”” – napisał Mark Serrels CNET W swojej recenzji „Gwiezdne wojny: część IX – Skywalker odrodzenie” z 2019 r. Na drugim końcu spektrum, co być może bardziej wymowne, był Matthew Rozsa, który pisał salon„Jeśli nie podobał Ci się „Ostatni Jedi” (tak jak ja), spodoba ci się – choć prawdopodobnie nie spodoba ci się – „The Rise of Skywalker”. Jeśli podobał Ci się „Ostatni Jedi”, ta recenzja prawdopodobnie nie jest dla Ciebie.

Oto sedno sprawy. W grudniu 2019 r. „Gwiezdne Wojny” znajdowały się w bardzo wyjątkowym miejscu. Dokładnie cztery lata temu Disney i Lucasfilm korzystały z bezprecedensowego sukcesu „Przebudzenia Mocy”, który zarobił 2 miliardy dolarów. Wtedy i przez około dwa lata później było tylko „Gwiezdne Wojny powracają, kochanie!” w większości. Do 2019 roku fandom był podzielony, a Lucasfilm nie wiedział, jak sobie poradzić z tą sytuacją. Rozwiązanie? Sprowadź go z powrotem, aby dokończył to, co zaczął JJ Abrams. wynik? Najbardziej złożona i spektakularna historia sukcesu w historii kina.

W tym tygodniu w artykułach kasowych przyjrzymy się „The Rise of Skywalker” z okazji piątej rocznicy jego powstania. Dowiemy się, jak powstała ta wersja „IX odcinka”, dlaczego Abrams został ponownie sprowadzony na fotel reżysera, jaki chaos panował za kulisami, co się stało, gdy film trafił do kin, co wydarzyło się po premierze i kilka lat jaką lekcję możemy z tego wyciągnąć? Zagłębimy się, dobrze?

Podsumowując, kiedy Disney kupił Lucasfilm, największą atrakcją dla publiczności był nie tylko nowy film „Gwiezdne Wojny”, ale zupełnie nowa trylogia oraz spin-offy. Po „Przebudzeniu Mocy” „Łotr 1: Historia Gwiezdnych Wojen” Garetha Edwardsa kontynuował dobre czasy. Następnie w 2017 r. pojawił się film „Ostatni Jedi” Riana Johnsona, który na całym świecie zarobił aż 1,33 miliarda dolarów. Problem? To był film niezwykle polaryzujący i, niestety, dla Lucasfilm był to środkowy rozdział trylogii.

Nie chodzi tylko o to, że ludziom nie podobał się „Ostatni Jedi”. ludzie, którzy tego nienawidzili W rzeczywistości nienawidziłem tego. To właśnie wtedy fani „Gwiezdnych wojen” (w każdym razie znaczna mniejszość) stali się toksyczni. To najwyraźniej zaskoczyło Lucasfilm. Co gorsza, zaledwie kilka miesięcy później, w maju 2018 r., „Solo: A Star Wars Story” poniósł porażkę, stając się najmniej dochodowym filmem z serii. To był straszny podwójny cios.

Pierwotnie Lucasfilm miał mieć innego reżysera każdej części trylogii. Colin Trevorrow („Jurassic World”) miał wyreżyserować IX odcinek. Ostatecznie został zwolniony z projektu. Dzięki ujawnionemu scenariuszowi wiemy, że wersja Trevorrowa będzie nosiła tytuł „Duel of the Fates”. To także, nie bez powodu, było zasadniczo odmienne. Po odejściu Trevorrowa studio ponownie zwróciło się do Abramsa, który przyczynił się do tak ogromnego sukcesu „Przebudzenia Mocy”.

Biorąc pod uwagę niezaprzeczalnie dzielący charakter „Ostatniego Jedi”, było to wyraźnie reakcyjne. Jeśli chodzi o Abramsa, przez lata, które nastąpiły po jego pierwszej podróży do odległej galaktyki, nie wyreżyserował żadnego filmu. Kiedy przyszło do powrotu do pracy, nastawienie filmowca bardzo się zmieniło. Jak wyjaśnił Abrams w wywiadzie z maja 2019 r.:

„(W „Przebudzeniu Mocy”) poczułem się wdzięczny „Gwiezdnym Wojnom” w interesujący sposób – robiłem najlepiej, jak potrafiłem, to, czym moim zdaniem „Gwiezdne Wojny” powinny być (…) („The Rise of Skywalker”), zauważyłem, że robię to trochę inaczej (…) Poczułem się trochę bardziej renegatem, wiesz, pieprzyć to; zrobię to, bo wydaje mi się to właściwe Dzieje się tak, a nie dlatego, że coś następuje.”

Praca Abramsa była niesamowita. Jak zakończyć trylogię, próbując zadowolić obie strony głęboko podzielonej linii? Pomimo swojej beztroskiej postawy, Abrams przynajmniej wybrał bezpieczną opcję, aby nie zakłócać jeszcze bardziej spokoju wózka z jabłkami. Sprowadził Palpatine’a z powrotem i ujawnił, że ostatecznie był dziadkiem Rey. Opiera się to na całej sprawie „Rey jest nikim” z „Ostatniego Jedi”.

Dokonał także innych ważnych wyborów, na dobre lub na złe, jak na przykład usunięcie Rose Tico Kelly Marie Tran na dalszy plan przez większość „The Rise of Skywalker”. Już sam tytuł zawiera „Skywalker”, zapewniając natychmiastowe uznanie. To był jeden wybór za drugim, który albo rozczarował fanów tego, co było wcześniej, albo miał na celu zadowolić fanów, którzy poczuli się oszukani przez „Odcinek VIII”. W wywiadzie z grudnia 2019 roku Abrams przyznał, że próba zjednania sobie wszystkich jakimkolwiek filmem z „Gwiezdnych wojen” w tamtym czasie była porażką:

„Żyjemy w czasach, w których wszystko zamienia się w natychmiastowe oburzenie, a jedno z jego MO jest albo dokładnie takie, jak ja to widzę, albo jesteś moim wrogiem. (…) Ale to szaleństwo. Wydaje się, że istnieje taki ideał pozbawiony niuansów i współczucia – nie chodzi o „Gwiezdne Wojny”, chodzi o wszystko – i akceptacji to szalony moment, więc wiedzieliśmy, że to musi być początek, niezależnie od podjętej decyzji – decyzja projektowa. Decyzja muzyczna, decyzja narracyjna – kogoś zadowoli, a kogoś nie zadowoli”.

Wściekli fani nie byli jedynym problemem. Niestety, Carrie Fisher, która grała księżniczkę Leię od 1977 roku, zmarła tuż przed premierą „Ostatniego Jedi”. Abrams dość odważnie zdecydował się jednak wykorzystać materiały archiwalne z poprzednich filmów, aby wstawić Fishera do „Skywalkera. Czy to było właściwe wezwanie? Niezależnie od tego, czy chodzi o włączenie Lei, czy o wiele decyzji podjętych w tym filmie, od romansu Rey i Kylo po zabicie Chewiego i sprowadzenie jej z powrotem kilka minut później, to pozostaje głównym pytaniem, przed którym staje ten film.

Trzymając się harmonogramu, Disney wypuścił „The Rise of Skywalker” w grudniu 2019 r., dokładnie dwa lata po ukazaniu się „Ostatniego Jedi”. Jednak do tego czasu wydawało się, że minęła wieczność. Warto przyznać, że rok 2019 był dla Disneya historycznym rokiem pod względem kasowym, a studio zarobiło na całym świecie ponad 10 miliardów dolarów. Stało się tak dzięki bijącym rekordy hitom, takim jak „Avengers: Koniec gry”, „Król Lew” i „Kraina Lodu II”. Podzieleni fani, do cholery, Mouse House zamierzał zakończyć rok mocnym akcentem.

„The Rise of Skywalker” trafi do kin 18 grudnia 2019 roku. Stało się tak pomimo mieszanych recenzji krytyków, a Chris Evangelista z /Film nazwał to w swojej ówczesnej recenzji „pośpiesznym, rozczarowującym finałem”. Tak czy inaczej, film zarobił aż 177,3 miliona dolarów w trzy dni, podczas gdy „Koty” wytwórni Universal pozostały w tyle w ten sam weekend. Wybrzeże było jasne, że w okresie świątecznym dominować będą „Gwiezdne Wojny”. Chociaż wynik w weekend otwarcia był znacznie niższy niż w przypadku „Przebudzenia mocy” (247,9 mln dolarów) i „Ostatniego Jedi” (220 mln dolarów), nadal plasuje się wśród 20 największych w historii.

Film w drugi weekend utrzymał się na szczycie list przebojów, choć zanotował spadek o 59%. Mimo to udało jej się utrzymać czołowe miejsce w nowym roku ze względu na brak silnej konkurencji. W sumie „Odcinek IX” zarobił 515,2 miliona dolarów w kraju i 558,9 miliona dolarów za granicą, co daje łącznie 1,07 miliarda dolarów. Nawet przy oszałamiającym budżecie wynoszącym 275 milionów dolarów nie można tego nazwać inaczej niż triumfem na papierze.

Tak czy inaczej, „Skywalker. To wciąż jeden z 40 najlepszych filmów wszechczasów. Pod koniec 2019 roku Disney odniósł kolejny sukces o wartości 1 miliarda dolarów, mimo że wyniki filmu za granicą nieznacznie spadły ze względu na rosnące zagrożenie pandemią. Dodatkowo nie można było zignorować spadku zysków w trakcie trwania trylogii.

Gdzie stąd iść? O to właśnie musieli zapytać Disney i Lucasfilm. Nie było – i nadal nie ma – prostych odpowiedzi. Na przykład „Ostatni Jedi” ma 91% oceny krytycznej w serwisie Rotten Tomatoes, ale ocenę publiczności 41%. Z drugiej strony „Powrót Skywalkera”? Odwrotny. Ma ocenę krytyków na poziomie 51%, ale wynik publiczności na poziomie 86%. To postawiło Lucasfilm w niepewnej sytuacji.

Zaledwie trzy lata temu „Łotr 1” stał się hitem o wartości 1 miliarda dolarów ze znacznie mniej znanymi postaciami, co pokazuje potencjalnie świetlaną przyszłość dla tej serii. Teraz? Okazało się, że Lucasfilm był sparaliżowany niezdecydowaniem, a prace nad kilkoma filmami z serii „Gwiezdnych Wojen” weszły w życie, ale zostały później anulowane. Trylogia Riana Johnsona, duet „Gra o tron” David Benioff i trylogia DB Weissa, filmy „Boba Fett”. Wszystko było skończone. W chwili pisania tego tekstu Disney i Lucasfilm nie wypuściły żadnego kolejnego filmu z serii „Gwiezdne Wojny” od zakończenia trylogii stanowiącej kontynuację.

Tymczasem seriale takie jak „The Mandalorian” kwitły na Disney+, podczas gdy inne seriale, takie jak „The Acolyte”, nie. Jednak w przeciwieństwie do niej, seria „Gwiezdnych Wojen” nie ma jasnego kierunku, nawet na małym ekranie. Powiedzmy, że następną premierą na dużym ekranie będzie „The Mandalorian & Grogu” w 2026 r., co wydaje się całkiem bezpiecznym wyborem pod względem kasowym. Ale co potem?

Obecnie James Mangold pracuje nad filmem, którego akcja rozgrywa się na początku Zakonu Jedi. Jest też film skupiający się na Rey tworzącym nowy Zakon Jedi. Tymczasem mistrz „Wojen klonów”, który został dyrektorem kreatywnym Lucasfilm, Dave Filoni, pracuje nad filmem, który będzie śledzić wydarzenia z „The Mandalorian” i jego spinoffowej serii „Księga Boby Fetta” i „Ahsoka Will”. Co więcej, mówi się, że Simon Kinberg („Mroczny Feniks”) pracuje nad nową trylogią „Gwiezdnych Wojen”.

Co stanie się po debiucie Mando na srebrnym ekranie? Czy któryś z powyższych filmów z serii „Gwiezdne Wojny” dotrze do mety? To chyba największe z wielu pytań, jakie wisi obecnie nad franczyzą, a wszystkie wynikają z „The Rise of Skywalker” – filmu, który na papierze ma odnieść ogromny sukces.

Jednak „Gwiezdne Wojny” są dla Disneya większym zmartwieniem i muszą uszczęśliwiać fanów, jednocześnie zapewniając rentowność serii. Jednakże, jakich fanów zamierza w tym momencie zadowolić? Czy filmy będą w stanie ponownie podbić serca widzów? W tej chwili mamy więcej pytań niż odpowiedzi, ale są to pytania, które kosztują mnóstwo pieniędzy.

Z mojego punktu widzenia najważniejsza lekcja dotyczy planowania. Choć cała prawda nie została jeszcze upubliczniona, jasne jest, że kontynuacja trylogii „Gwiezdnych Wojen” nie miała w pełni rozwiniętej fabuły, a przynajmniej nie posiadała głównych wątków fabularnych, które miały trafić do każdego filmu wymagany. JJ Abrams powiedział nawet, że dalsze planowanie zyskałoby na lepszym planowaniu. Niezależnie od tego, jakie filmy z trylogii lubicie, a jakie nie, trudno oprzeć się wrażeniu, że ta okazała się najlepszą możliwą wersją samej siebie.

W przyszłości, jakakolwiek będzie ta przyszłość, „Gwiezdne Wojny” potrzebują planu i – nie będąc zbyt drastycznym – muszą się go trzymać. Przynajmniej Disney i Lucasfilm przekonały się, że pośpiech to zły pomysł, bo dzięki producentom w 2026 roku nie wypuszczą dwóch filmów z serii „Gwiezdne Wojny”. Nie zazdroszczę tej decyzji, którą producenci podejmują teraz za kulisami. Nie mam odpowiedzi. Wiem tylko, że brak planowania i nadmierna pewność siebie doprowadziły do ​​mnóstwa problemów, mimo że doprowadziły do ​​trzech wielkich hitów kasowych. To skomplikowane.