Pewnego razu David Lynch dał nam wskazówki, jak odkryć jego dzieło

Jeśli jest jedna rzecz, która wynikła ze śmierci Davida Lyncha 16 stycznia 2025 roku, to jest nią fakt, że ten filmowiec i artysta wywarł głęboki i szeroko zakrojony wpływ na tak wielu ludzi. Na papierze jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę, jak ezoteryczna i wyjątkowa była jego twórczość w ciągu całej jego kariery, nie wspominając już o tym, jak nie przepraszał za ten fakt. Lynch, mistrz artysty, równie zdumiał i zachwycił wielu, ponieważ był najrzadszym z rzadkich stworzeń: kwintesencją amerykańskiego surrealisty. Amerykanie są w pewnym stopniu przyzwyczajeni do tego, że europejscy filmowcy posługują się surrealizmem lub symboliką; W każdym razie mogą łatwo zwolnić zagranicznych reżyserów, ponieważ pochodzą z kultury i tradycji, której nie znają ani nie rozumieją. Lynch nie pozwala ludziom oswoić się z taką reakcją, bo nawet pobieżne spojrzenie na jego filmografię pozwala dostrzec, że jest w niej przesiąknięta czystą amerykannością: wiatr wiejący przez jodły daglezji, świeża, gorąca, czarna kawa i zapach wiśni. Mała miejska restauracja i w ogóle. Te obrazy, te elementy są tak rozpoznawalne dla Amerykanów, a mimo to Lynch lubił stopniowo zmieniać ich znaczenie, odnajdując niebezpieczne i złowieszcze, stłumione tajemnice ukryte za każdą fasadą Hollywood i białym płotem.

Stąd pochodzi jeden z najpopularniejszych memów poświęconych Lynchowi Udzielił wywiadu z Davidem Leanem na gali BAFTApodczas którego określił „Główkę do wycierania” mianem swojego „najbardziej duchowego filmu”. Kiedy Lean poprosił Lyncha o rozwinięcie swojej kwestii, Lynch stanowczo odmówił. Ten mem podsumowuje ogólne podejście Lyncha do omawiania swojej twórczości, nie mówiąc już o jej dekodowaniu, przy czym twórca filmu jest zdeterminowany, aby pozwolić widzom interpretować swoje filmy na swój własny sposób. Chociaż nie jest to nowa ani niezwykła droga dla reżysera – na przykład Brady Corbett podczas swojego tournée prasowego promującego „The Brutalist” unika wszelkiego rodzaju pytań interpretacyjnych – etos Lyncha w tym zakresie Niezwykłe jest to, jak szalenie interpretacyjna jest jego twórczość jest i jak bardzo był zdeterminowany, aby przez całą swoją karierę nie cofać się na tym froncie.

To znaczy nigdy, z wyjątkiem kilku rzadkich okazji. Im bardziej zagłębimy się w dodatkowe materiały, które Lynch zatwierdził do oficjalnego wydania, tym więcej można znaleźć (nieco) większych wskazówek na temat jego tajemniczego procesu i metod twórczego myślenia. Materiały takie jak jego książki (zwłaszcza „Room to Dream”) i nagrania zza kulis (zwłaszcza „Inland Empire” i „Twin Peaks: The Return” publikowane w domowych mediach) ujawniają część tajemnicy Lyncha. Jednak być może największy klucz do rozszyfrowania Lyncha można znaleźć w ulotce, którą osobiście napisał i którą miał dołączyć do „Mulholland Dr.” DVD, dokument, który niezależnie od tego, czy jest poziomowy, czy nie, jest doskonałym punktem wyjścia do odblokowania jego twórczości.

Oczywiście pierwsze pytania, jakie pojawiają się po zetknięciu się z tym dokumentem, brzmią: dlaczego Lynch zdecydował się nagle dostarczyć wskazówek umożliwiających rozszyfrowanie jednego ze swoich filmów i dlaczego „Mulholland Dr. zwłaszcza. Mimo wszystko, Ten klip robi obecnie furorę podczas 74. ceremonii rozdania OscarówW którym Roger Ebert widzi Lyncha na linii prasowej i zadaje mu proste pytanie: „Mulholland Dr. W książce W ilu postaciach gra Naomi Watts? Lynch odmawia odpowiedzi na pytanie Eberta: „Jak się masz, Roger?” „ A potem to kolejny klipW którym Lynch wyraźnie wyraża swoją miłość do kina jako formy sztuki i dlaczego wierzy, że wielokrotne, indywidualne interpretacje jego filmów są o wiele cenniejsze niż jego własne.

Łatwa odpowiedź na pytanie, dlaczego Lynch napisał ulotkę dołączoną do „Mulholland Dr.” Na DVD (zatytułowanym „Mulholland Drive: 10 Clues to Unlocking this David Lynch Thriller”) napisano, że kiedy „Mulholland Dr. Kariera Lyncha znajdowała się w trudnym momencie. był budowany. Pierwotnie film zaczął działać jako pilot telewizyjny Touchstone Television i ABC, a Lynch chciał wrócić na mały ekran po sukcesie w „Twin Peaks”. Po ustąpieniu fenomenu otaczającego serial Lynch poniósł szereg niepowodzeń finansowych i krytycznych, a obecnie ulubione filmy „Twin Peaks: Fire Walk with Me” i „Lost Highway” nie powiodły się, a „On the Air” Serial ledwo przetrwał . Hawa, a nawet jej dobrze przyjęty film, który udowodnił, że potrafi zrobić wrażenie na ludziach w każdym wieku, „Prosta historia”, nie zwróciła budżetu kasowego.

Po tym, jak „Mulholland Dr.” został odrzucony przez ABC, Lynch zgodził się na napisanie i nakręcenie dodatkowego materiału, aby zrobić z pilota swój własny, zamknięty (w każdym razie) film fabularny. Na szczęście pełnometrażowa wersja filmu „Mulholland Dr.” zebrała entuzjastyczne recenzje podczas premiery w Cannes w 2001 roku, a dobry szum wokół niej nie ustał tak bardzo, że przyniósł zysk, gdy został wydany przez Universal Pictures pod koniec tego roku. Zatem Lynch mógł być dwukrotnie bardziej nieśmiały w stosunku do swojej pracy i jej odbioru, co mogło doprowadzić do powstania ulotki DVD i zawartej w niej wskazówki.

Jednak Lynch napisał „Mulholland Dr.” Sprawował szeroką kontrolę twórczą nad premierą filmu, wysyłając nawet instrukcje do wszystkich kin, w których kręcono film, i nalegając, aby żaden rozdział nie został pominięty w wydaniu DVD. Na płycie, co oznacza, że ​​film należy obejrzeć w jednym, ciągłym ujęciu. W ten sposób dokument Clue nie jest zgodą Lyncha na publiczne żądanie, ale raczej kolejnym elementem układanki filmu i jego twórczości, który miał wyraźne zamierzenie.

Dla tych z Was, którzy nie czytali „Mulholland Doktor.” Dokumenty ze wskazówkami Można by pomyśleć, że te wskazówki są prostym ukłonem w stronę szerszego znaczenia wielowarstwowej narracji filmu. Nie tak szybko, jak widać:

1. „Zwróć szczególną uwagę na początek filmu: przed napisami końcowymi pojawiają się co najmniej dwie wskazówki.
2. Zwróć uwagę na obecność czerwonego abażuru.
3. Słyszycie tytuł filmu, do którego Adam Kesher przesłuchuje aktorki? Czy wspomniano o tym ponownie?
4. Wypadek to straszne wydarzenie – zwróć uwagę na miejsce wypadku.
5. Kto daje klucze i dlaczego?
6. Zwróć uwagę na ubrania, popielniczki, filiżanki do kawy.
7. Co jest odczuwane, odczuwane i gromadzone w Club Silencio?
8. Czy sam talent pomógł Camili?
9. Zwróć uwagę na wydarzenia wokół osoby stojącej za mrugnięciem.
10. Gdzie jest ciocia Ruth?”

Te wskazówki są przedstawione w unikalnym stylu Lyncha; Są jednocześnie całkowicie proste i zaskakująco zagmatwane. Są bardzo proste, pytania mogą przypominać quizy w szkołach publicznych. Wskazówki nie przypominają przewodnika po filmie Cliff’s Notes, a raczej jego przedłużenie, ponieważ zwroty takie jak „zauważ obecność czerwonego abażuru” brzmią podobnie do kowboja (Monty Montgomery) mówiącego Adamowi (Justin Theroux), czy robi „dobrze” lub „źle”. Istnieje niezaprzeczalne napięcie pomiędzy obrazami, dialogami i scenami przedstawionymi przez Lyncha a ich nieuchwytnym znaczeniem, ponieważ nawet największy hejter Lyncha może poczuć, że w filmach Lyncha działa logika i intencja. Innymi słowy, wszystkie te rzeczy coś znaczą, a nie są tylko arbitralnymi dziwactwami dla dziwactwa.

Na forach dyskusyjnych i innych forach internetowych odbyło się wiele debat na temat tych wskazówek i rzeczywistych odpowiedzi, a wiele osób poczuło się sfrustrowanych, ponieważ – tutaj wielka niespodzianka – mieli różne opinie na temat odpowiedzi, a oni wszyscy. Co przyniosłeś? Początek XXI wieku był swego rodzaju złotym wiekiem dla filmowców, którzy wykorzystywali swoją zdolność do omawiania swoich filmów i umieszczania ich na nośnikach fizycznych, aby wzmocnić i poszerzyć wpływ filmu; Christopher Nolan nagrał wiele zakończeń swojego komentarza do „Memento”, upewniając się, że żaden z przypadkowych słuchaczy nie wyjdzie z tego samego „ostatecznego” wyjaśnienia wydarzeń z filmu. Te wskazówki są wersją Lyncha dotyczącą pomysłu „Mulholland Dr.” – Dalsze pytania ukryte jako odpowiedzi.

Ostatecznie Dokument Clue był świetnym prezentem dla Davida Lyncha i fanów jego twórczości. Nie był to koniecznie taki prezent, jaki miał być, bo chociaż tymi wskazówkami był „Mulholland Dr.” Mogą ujawnić prawdę lub nie, ale z pewnością zachęcają publiczność do dalszych przemyśleń i zadawania pytań, i o to właśnie chodzi. Tak, są ludzie, którzy uważają, że niejednoznaczność jest jakąś wadą lub przynajmniej źródłem frustracji. Jednak ryzykując, że ich zawiodą, ci ludzie nie rozumieją atrakcyjności i mocy tajemnicy. Może im naprawdę brakować wyobraźni i to jest ich problem; Ani artysty, ani nasze. Na szczęście dla nich istnieje szeroka gama dzieł sztuki i rozrywki, a z pewnością istnieją filmy i programy telewizyjne, których zrozumienie wymaga jedynie świadomości wielkości piłki golfowej.

W międzyczasie dla tych z nas, którzy mają dość przygód i wyobraźni, twórczość Davida Lyncha będzie w dalszym ciągu dostarczać niewyczerpanego źródła myśli, pragnień, zamętu, strachu, a przede wszystkim radości. Lynch należał do tych artystów, którzy z natury rozumieli, że sztuka nie jest czymś skończonym, że pomimo swego ukończenia i zamknięcia w określonym płótnie, okresie czasu czy czymś bardziej efemerycznym, może też nie mieć końca. Sny Lyncha dały mi moje własne sny, tak jak dały niezliczone inne sny. Jego transcendentalne praktyki i filozofie znalazły zastosowanie w jego twórczości do tego stopnia, że ​​udało mu się pokonać wszelkie ogólne wrażenie kina, tak że niemal każdy film po wielokrotnym obejrzeniu może wydawać się nowy. W filmach Lyncha nie tylko można znaleźć w nich nowe elementy, ale mają one moc otwierania nowych głębin duszy i dostarczania nowych wskazówek na pytania, których być może nigdy wcześniej nie zadałeś.

Inaczej mówiąc, sztuka Davida Lyncha jest żywą, oddychającą istotą samą w sobie, a jej dostępność i przystępność zapewnią jej nieśmiertelność. Dawid tragicznie opuścił ten świat, ale dla wielu z nas – poprzez swoją pracę i w naszych sercach – nigdy nie umrze.

„Kto daje klucz i dlaczego?” Dał nam go, abyśmy mogli na zawsze otworzyć się na nowe marzenia.